Hayatı biraz olsun sorgulamamız gereken üzücü bir haftayı geride bırakıyoruz… Bir sabah uyandığımızda, 20 yaşında bir gencin içinde bulunduğu çıkmazdan kurtulamayıp ardında bir video bırakarak hayatına son verdiğinin haberini aldık… Hayatının baharında canına kıyan Tıp Fakültesi öğrencisi Enes Kara’nın videosunu defalarca izledim… Sıkılmış, çaresiz, yorgun düşmüş ve çıkış yolu bulamamış bir genç, belli ki son kez sesini duyurmak istemiş…

Gerek kaldığı yurt koşulları gerek gördüğü aile baskısı ve okuduğu bölümle ilgili tereddütleri onu umutsuzluğa mahkûm etmiş… Zaten gelecek kaygısının üzerine eklenen ekonomik koşullar, pandemi şartları gençlerimizin büyük çoğunluğunda umutsuzluk yaratıyor… Sorunları çözmekle ya da anlamakla mükellef olan aileler de sıkıntıların üzerine eklenince iş gençler için içinden çıkılmaz bir hale geliyor… Tüm Türkiye, yaşadığı 20 yıl boyunca istekleri önemsenmeyen Enes’e ağlıyor günlerdir…

İddiaların odağındaki baba ise “Sürekli telefonda oynuyordu. İçine kapanık biriydi. Fazla konuşmazdı. Kaldığı yer güzel insanların kaldığı bir yer. Talebelerin kaldığı bir yer. Orada kalmasını tavsiye ettim. Devlet yurduna başvuru yapmadık. Durumumuz iyi. Manevi olarak ahirete faydası olsun istedim. Ben bu cemaatin 25 yıldır içindeyim. Bir zararını görmedim. Kaldığı yerde hiçbir sorun yoktu. Birkaç ay kalır alışır dedim. Biz kimseden şikâyetçi değiliz” diyor. Kimseden şikâyetçi olmaması çok normal çünkü şikâyetçi olunması gereken bir kişi varsa, o da 20 yaşındaki çocuğunun ne isteğini zerre dikkate almayan baba olarak kendisi… Enes’in hayatını kaybetmesi kadar üzücü bir durum da arkasından yapılan söylemler… Biz ne zaman bu hale geldik anlamak gerçekten güç… Bir gencin çıkmazını anlamayıp, ölümünü ikinci plana atıp yaptığı açıklamalara odaklanmak ve konuyu ideolojik noktalara taşımak, nereye gidiyoruz sorusunu sorduruyor… Siyasilerin bile bir gencin ölümü üzerinden birbirlerine karşı yatıkları açıklamalar ise hayrete düşüren cinsten… Bir kez olsun asıl konuya odaklanılsın, herkes üzerine düşen payı alsın ve gereken yapılsın ki… Başka Enesler ölmesin…

***

Ve daha bu intiharın etkisini üzerimizden atamadan yine bir kadın cinayeti ile sarsıldık… Görülüyor ki 2022 yılında da kadın cinayetlerini konuşmaya devam edeceğiz… 2021’de 414 kadın vahşice katledilirken, yeni yılın henüz başında 7 kadın hayattan koparıldı… Son olarak Avukat Dilara Yıldız, hakkında uzaklaştırma kararı olan eski nişanlısı tarafından beş kurşunla öldürüldü. İnsanlıktan nasibini almamış bu kişi; Dilara şehir dışındayken evine girip 10 gün saklanıyor... Evine döndüğünde Dilara’yı Tuzla’da zorla bir restorana götürüyor. Daha önce de ölüm tehditleri ve mesajları attığı genç kadını, herkesin gözü önünde vurarak öldürüyor… Avukat Dilara Yıldız, daha önce potansiyel failin mesajlarını kendi sosyal medya hesabından yayınlaşmış ve adeta olacakları önceden ilan etmiş... Gelinen noktada görüyoruz ki süreç hiç değişmiyor… Bir kadın vahşice öldürülüyor… İsyan ediyoruz, tepki gösteriyoruz, yazıp çiziyoruz… Ortada koca bir hiç! Ne kadınlarımızı ne çocuklarımızı ne de hayvanlarımızı koruyabiliyoruz. Daha fazla ailenin ocağına ateş düşmeden, artık gereken adımlar atılmalı… Atılsın ki ‘ölüm, üzülme, ahlanıp vahlanma, yazma çizme ve başa sarma’ kısır döngüsü artık son bulsun…