Celil Hekimoğlu, pırıl pırıl bir spor adamı. Onu da çileden çıkarttı bu düzen. Maçtan önce feryat ediyordu, ‘Bu hakem geçen yıl emeklerimizi çaldı, şaibelidir’ diye. Hatta MHK’deki Trabzonlu üyeden de destek bekledi. Ama o üye, ‘Benim konuşmam etik değil’ diyerek bu talebi geri çevirdi. Söz konusu hakemin bu maça atanması etik miydi ki? Bugün değil de ne zaman konuşacaksınız ki sevgili üye arkadaş!? Gördünüz mü o hakemin penaltı verirken ki çevikliğini? Düdüğü ağzında olduğu halde az daha beyaz noktanın üzerine bir bayrak direği gibi mıhlayacaktı kendini!

İdealist bir adamın ve arkadaşlarının onca emeğini mahvetti. Yıllardır izlediğimiz bir tiyatronun yeni perdesiydi bu. Ama suçlu o hakem miydi yoksa bu düzeni inşa eden bizler mi? Trabzon camiası değerli spor adamları yetiştirdi. Lakin bu spor adamlarından bazıları bu düzenin kurullarına girdikten sonra; yaşanılan, yaşatılan onca acılara ses çıkarmadı. Mesela şike sezonunda kaç Trabzonlu spor adamı istifa etti bulundukları mevkilerden? Daha da vahimi Trabzon’un kupasını gasbeden Demirören yönetimine kulübün destek vermesini nasıl izah edebiliriz? Bir önceki sezon da kıydılar şehrin hayallerine. Yine etkili sessizlik vardı kentin ileri gelenlerinde...

Son olarak Celil Hekimoğlu ve arkadaşlarının emekleri uçup gitti bir düdükle. Kurullardaki Trabzonlulardan da şehirden de yine ses yok. Etik değilmiş!!! Bu düzenin düzelmesi için keşke her- kes elini taşın altına soksa...

Mesela keşke şöyle bir tavır takınsaydı Kocaelispor yönetimi söz konusu hakem atandığında. Çıkıp, ‘Bu şahıs geçen yıl yine bu zamanlarda rakibimizin maçını yönetmiş ve canını yakmıştı. Bu bilindiği halde bu şahsı müsabakamıza tayin etmek başarımıza gölge düşürecektir. MHK’den hakemin değiştirilmesini talep ediyoruz’ deselerdi. Diyelim ki MHK hakemi değiştirmedi, iki takım da maça çıkmama kararı alsaydı...

Söz konusu şaibeli atamanın mimarlarına öyle güzel bir ibretlik tokat vurulurdu ki... Bizler Zagorlarla, Teksaslarla, Tommikslerle büyüdük, pazar sabahları birbirini katleden kovboylar izledik, çocuklarımız da Kurtlar Vadisi’nin kanunsuz karakterlerini örnek aldı, alıyor...

Keşke bu eril ve boş beleş karakterlerin yerine Nurettin Topçu’nun ya da Emile Durkheim’in‘ahlak’ ile ilgili kitaplarını okutsalardı bize, ben inanıyorum ki bu topraklarda asla böyle kirli bir düzen inşa edilemezdi...

Celil Hekimoğlu’nun da yerinde olsam, enerjimi eğitime atılıp insan yetiştirmek için kullanırdım... Bu kirli düzen ancak böyle değiştirilebilir çünkü.