Bbir sanatçıydı. Yani sınırları olmayan. Mevcut bütün sınırları aşmak isteyen bir sanatçı. Sanatçı; dizginlenemez, sınırlanamaz. Aykırılık karakteri. Kanunla, nizamla, düzenle işi olmaz, bu vasıtalar tarafından engellenemez de. Haddi ve hududu aşmak ister. İtiraz eder, gürültü çıkarır, boyun eğmez... Ve yaşadığı topluma uyum sağlamakta da zorluk çeker. Maradona sanatçıydı. Hem saha içinde hem saha dışında. Hukukla, genel kabul gören ahlak anlayışlarıyla, sistemle, dünyanın ya da futbolun iktidarlarıyla karşı karşıya gelmesi bu yüzdendi. Düzene itaat etmedi.

Ve dünya kadar seveni olmasına rağmen bana göre yalnızdı. Sanatçı yalnızlığı. Futbola olan sevgisi de bir çocuğunki kadar saftı. Futbol topu da oyuncağı. Sanatını icra ettiği bir oyuncak. 7'sinde de 50'sinde de meşin yuvarlağa hep aynı sevgiyle baktı. Kaç gündür videolarını izliyorum. Tüm şöhretinin arkasında temiz bir yürek, bu dünyada ise huzuru ve aradığını bulamayan bir insan g.rüyorum. Ruhunu rahatlatacak bir liman bulamadığından olsa gerek yasaklı maddelere sığındı. Bir kaçıştı, belki de bir arayış. Çektirdiği fotoğraflara bakıyorum, birçoğunda sanki ünlü o değilmiş gibi duruyordu.

Düzen ve bu düzenin içinde faaliyet gösteren futbol endüstrisindeki insanlar yani etrafını kuşatan neredeyse herkes onun önce yeteneklerini, sonra şöhretini ve sonra da parasını kullanmaya, bir ineği sağarcasına onu sağmaya çalıştı. Yeteneklerinden faydalanamayacaklarını, bir kalıba sokamayacaklarını anladıklarında onu çarkın dışına ittiler. İtalya'da da, Arjantin'de de aldığı cezalar bu yüzdendi. Bence; esrar ve kokaini ya da kanında rastlanan doping maddelerini başkaları gibi futbol performansını artırmak için kullanmadı. Buonun için içki içmek gibi bir şeydi. Örnek olayım gibi bir derdi olmadı. Kendi ruhunu tatmin edememişti ki, başkalarına örnek olsun.

Futbolu para için oynamadı. Para için oynasaydı sahalara veda ettikten sonra Pele olurdu. Pele, yani takım oyuncusu, yani kurallara uyan, düzenin çarkına hizmet eden ve milyonlarca doları da cebine indiren siyah inci. Bugünün kapitalist dünyası asla Maradona gibisini görmeyecek. Arkasından dünya ağladı. Herkes de bir şeyler söyledi. Ben şahsen Portekizli Ronaldo’nun sözlerini çok anlamlı buldum. Şöyleydi o sözler: “Çok erken ayrılıyor, ancak sınırları olmayan bir miras ve asla doldurulmayacak bir boşluk bırakıyor. Huzur içinde uyu, asla unutulmayacaksın.”