İbrahim Hacıosmanoğlu ne kadar düzeltmeye çalışsa da, son gelişmeler Trabzonspor camiası açısından gerçek anlamda milat oldu. Trabzonspor uzun yıllardır haksızlığa uğrayan bir takım. Bordo-Mavili camianın başarısı bu açıdan da çok anlamlı. Gaziantepspor maçında verilmeyen 2 penaltı, bu haksızlıkların ya da yanlış kararların sonuncusu oldu. Bu sezon oynanan 10 maçta 8 puanı gasp edildi. Ancak, maç sonrası yaşanan olaylar üstü kapanacak cinsten değil. Hele başkanın bu haksızlıklara karşı çıkarken bunu kadınların aşağılanması üzerinde, "Öleceksek de adam gibi öleceğiz, kadın gibi yaşamayacağız. Bizi kadın gibi yaşatmaya da kimsenin gücü yetmez" gibi talihsiz sözlerle yapması; bu sözlerden sonraki özür açıklamalarında, kadınları aşağılayan geleneksel kültürel tanımlamaları ısrarla devam ettirmesi, toplumun her kesiminden büyük tepki çekti. Hakemlere gösterildiği açıklanan çok aşırı tepkiler, bütün bunların hakem ve gözlemci raporlarında yer alması Trabzonspor camiasının haklı olduğu bir pozisyondan; haksız, saldırgan bir konuma koyulmasına neden oldu. Yani Trabzonspor daha önce de olduğu gibi ne yazık ki; bizzat başkanı eliyle çok büyük bir darbe aldı, onu korumak ve savunmak sorumluluğu olan insanlar tarafından yaratılan ortamla, yeni bir haksızlığa maruz kalmış oldu.

HAİN, ŞİKE VE ERDOĞAN SEVGİSİ

Başkanın bu çıkışları yeni değildi. Malouda transferi dolayısıyla 2013-2014 sezonunun başında yapılan törende, Erdoğan karşıtlarını 'vatan haini' ilan edecek kadar fanatik bir partizan ağzı kullanması, milyonlarca Erdoğan muhalifi Trabzonspor taraftarına ‘hain’ diyerek hem suç işlemesi, hem Bordo-Mavili kulüp üzerinden yürütülen siyasal operasyona karşı kendisini destekleyen üyeleri hayal kırıklığına uğratması, hem de yarattığı ayrımcı dille taraftarları stadyumdan uzaklaştırması, hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığı bir süreci yaratmıştı. Hacıosmanoğlu'nun Erdoğan tutkusu bununla da bitmedi. Yaptığı açıklama ve tasarrufları, Trabzonspor'un şampiyonluğunun çalınmasında en büyük paya sahip olan Erdoğan'ı hep bu işin dışında tutması, şikecilere karşı mücadelenin samimiyetinin sorgulanmasına neden oldu. Bu konudaki başarısız tutum, sadece Aziz Yıldırım ve Fenerbahçe karşıtlığı üzerine inşa edilen bir yaklaşımı ön plana çıkardı. Sonuçta Trabzonspor, devletin en üst katlarının da örtülü biçimde müdahil olduğu yeniden yargılama sonucunda şike ile uğratıldığı haksızlık ve adaletsizlik, yargı da kullanılarak yeni bir darbeyi getirmiş oldu.

AĞIR SORUNLAR

Trabzonspor büyük sorunlarla karşı karşıya. Büyük iddialarla yönetime gelen Hacıosmanoğlu döneminde camianın parçalanması, takımdan uzaklaşması, bitmek bilmeyen gerilim değil sadece sorun. Kulüp, ne kurumsal düzeyde hedeflerine ulaşabildi ne de saha sonuçları bakımından istenen düzeyi yakalayabildi. Üstelik geçmişten devralınan mali ve idari olumsuzluklar çözülmek yerine, içinden çıkılamaz, dönüştürülemez hale getirildi. Parasal kaynak yaratılması adına kulüp, siyasetin çerezi yapılırken; rekor düzeydeki transferlerle hem bütün dengeler altüst edildi hem de Trabzonspor'un temsil ettiği değerler yerle bir oldu. Buna bir de yaşanan kongre skandalı ve alınan mahkeme kararları eklendiğinde, bugünkü tabloya ulaştık.

NE OLMALI?

Peki ne olacak? Trabzonspor'da bir kan değişikliği, yeni bir yönetim sadece gerekli değil, bu camiaya gönül vermiş taraftar ve üyeler için artık bir zorunluluktur, acil bir görevdir. Eski hastalıkları aşacak, camiadaki dağınıklığı ve küskünlüğü ortadan kaldıracak, heyecan ve coşkuyu, dayanışmayı, her şeyden önce umudu yeniden tesis edecek; kurumsal, mali ve sportif açıdan çağdaş, gerçekleşebilir bir program ortaya koyabilecek; Trabzonspor'un temsil ettiği emeğe, çalışmaya, mücadeleye, amatör anlayışa, kendine güvene, yerel değerlerini öne alan ruhu yeniden yeşertecek bir mantalite değişimine ihtiyaç var.

ÇÖZÜM VAR

Yeni isimlerle, ancak eski değerleri birleştiren, farklı kesimleri ortak bir amaçta bir araya getiren bir yaklaşım şart. Trabzonspor'un karşı karşıya bulunduğu büyük sorunlarla mücadele edebilecek, büyük tahribatı aşacak bir restorasyon-onarım dönemini başlatabilecek, bozulan imajı düzeltecek, kulübü özellikle Anadolu takımları gözünde yeniden ‘abi’, örnek bir kulüp haline taşıyacak, herkesin gıpta ile baktığı bir ortak iradenin mutlaka ortaya konulması lazım. Trabzon bu iradeyi gösterecek birikime, insan malzemesine ve bilince sahiptir. Mevcut yönetimin de gerilim yaratan politikadan vazgeçerek bu oluşuma destek olması, en azından bu oluşumun önünü açması, gelecek açısından daha enerjik ve sinerjik bir durum yaratacaktır.