TRABZON futbolu dendiğinde akla gelen ilk isimlerden birisidir Sadi Tekelioğlu. Altyapının en iyisidir. Yetiştirdiği isimlerin sayısı öylesine kabarık ki sadece bir kaçını söylesek sanırım, Sadi hocayı anlatmak için çok fazla şeyler yazıp çizmeye gerek kalmaz.

Hami Mandıralı, Ogün Temizkanoğlu, Soner Boz, Tayfun Cora, Ali Şen Kandil, Zeki Yavru, Yusuf Yazıcı, Abdülkadir Parmak, Abdülkadir Ömür, Uğurcan Çakır, Hüseyin Türkmen… Bunlar ilk aklımıza gelenler. Daha niceleri var. Hani, ‘saymakla bitmez’ denir ya işte bu deyim tam da Sadi hoca için ‘cuk’ oturur. Daha önceden sözü vardı ancak pandemi biraz erteledi buluşmamızı. Alışık olduğu Karadeniz’in kapısından içeri girerken, yine her zamanki gibi sevecen, yine her zamanki gibi içten idi. Çok şey vardı soracak Sadi Tekelioğlu hocaya. Biz merak ettiğimiz her şeyi sorduk,  o da yine her zamanki centilmenliğiyle yanıt verdi.

İşte o sohbetten aklımızda kalanlar.

Hocam, kiminle konuşsak sizi tarif ederken, hemen ‘altyapının ustası; ondan daha iyisi yok’ diye söze başlıyor. Bu yakıştırmadan mutlu musunuz? Yoksa sizi bu durum olumsuz etkiliyor mu?

Altyapı konusundaki bilgilerimizi biz de hocalyarımızdan öğrendik. Onların bize öğrettiklerini uyguladık. Çok genç yaşta ben teknik adamlığa başladım. Trabzonspor’un her yaş kategorisinde görev yaptım. Yüzlerce öğrenci yetiştirdim. Şimdi bunun gururunu yaşıyorum elbet. Ancak biz futbolun içinden geldik. Öyle bir köşeye çekilip oturacak dam değiliz. En iyi bildiğimiz iş futbol ve teknik adamlık. Şimdi bir takım alıp, onun başında olmak istiyorum. Bazı temaslarımız oldu. Hatta 1461 Trabzon’u da istedim ancak verilmedi. Şu anda temasta olduğumuz kulüpler var. Bunlardan birisi ile anlaşıp yine en iyi bildiğimiz işte olmak istiyoruz.

Hocam, altyapı zaman zaman eleştiriliyor ancak Trabzonspor’un U19 takımı şampiyon oldu. Demek ki bu şehirde cevher var. Ancak a takımda bu oyuncuları görme şansımız nedir sizce?

Hep sölüyoruz, Trabzon şehri bir futbol fabrikası gibi. Çok yetenekli gençler var. Önemli olan bu cevherleri işlemek ve a takım seviyesine getirmek. Yoksa günlük başarılarla kendimizi kandırmış oluruz. Şimdi size soruyorum; Yusuf Yazıcı, Abdülkadir Ömür, Abdülkadir Parmak, Uğurcan, Hüseyin Türkmen, Serkan Asan’dan sonra başka isimler sayabiliyor muyuz? Hayır sayamıyoruz. Çünkü onları zaten bizler yetiştirdik. Hazır hale getirdik ve Trabzonspor bunlarla altyapısı güçlü olarak anılıyor. Önemli olan bu cevherlerin üzerine yenisi katabilmek. Var mı? Yok. O zaman demek ki altyapıda eksiklerimiz var. Bunları düzeltmezsek o övündüğümüz altyapı bize yakın bir zamanda hayal kırıklığı olarak geri döner.

Hocam, başkan Ahmet Ağaoğlu, Abdülkadir Ömür konusunda hata yaptığını söyledi. 23 milyon Euroluk teklifi geri çevirdiklerini itiraf etti. Şu anda Uğurcan’ın transferi konuşuluyor? Sizce Uğurcan gitmeli mi, yoksa takım şampiyonluğa oynadığı için bir sezon daha kalmalı mı?

Kesinlikle gitmeli. Trabzonspor’un ana politikalarının başında her yıl önemli oyuncusu satmak yer almalı. Yusuf gitti, Ömür için direkten dönüldü ama yinekendini toparlayıp gidebilir. Uğurcan da bence değerini bulduğunda gönderilmeli. Çünkü bu şekilde hem kulübe ciddi bir girdi olacak hem de Uğurcan’ın gidişi diğer oyuncular için önemli bir artı motivasyon olacak. Bana göre Uğurcan için geç kalındı. Çünkü EURO 2020 öncesi 17 milyon euroyu gördü ama şimdi 10 milyon euro veren takım sayısı bir ya da iki.

Trabzonspor’un bu sezonki transfer politikasını ve alınan oyuncuları nasıl değerlendirirsiniz?

Abdullah hocanın istediği tüm oyuncular alındı. Doğru işler yapılıyor. Ancak önemli olan bunun saha içindeki dönüşü. Siz dünyanın en iyi, en pahalı takımını kurarsınız ama sahada iyi sonuçlar alamayınca bu hiçbir işe yaramaz. Ancak transfer edilen oyuncuların hepsi çok tecrübeli ve Avrupa deneyimi üst düzel futbolcular. Dediğim gibi burada önemli olan takım olmak ve elbette sahada iyi sonuçlar almak.

Transfer edilen oyunculara ödenen paralarlar ilgili neler söylemek istersiniz?

Ben hep aynı şeyi söyledim. Trabzonspor’da keşke 11 tane yeri oyuncu oynasa. Bunların 11’i de Trabzonlu olsa. Bu benim kişisel düşüncem. Bunu ‘Sadi hoca yabancıyla karşı’ olarak algılanmasın. Çünkü bu ülkeye gelen ilk aklıma gelen Hagi’ler Alexler iyi birer rol modeldi. Bunun gibi oyuncular alırsanız, size hem sahada katkı verir hem de diğer oyuncularınız gelişiminde yardımcı olur. Sıradan yabancı almak sadece kulübün ekonomisini zora sokar. Şimdi bşkanlar ve yöneticiler (Bu yalnızca bizim Trabzonspor’a has değil) parayı cebinden harcamadıkları için kolaylıkla yüksek meblağlarda oyuncular alıyorlar. Oysa ben hatırlıyorum, bizim eski yöneticiler bir oyuncuya para vermeden önce , öyle pazarlık yaparlardı ki, ne kadar düşürürlerse onu kar sayarlardı. Çünkü o dönemlerde parayı ya esnaftan ya da imkanları varsa kendi ceplerinden verirlerdi. Bir tek Onursal Başkanımız Mehmet Ali Yılmaz bu konuda cömertti. Kendi cebinden milyonlar verdi Trabzonspor’a. Ünal Karaman’ı başta Fenerbahçe olmak üzere 3 İstanbul takımı istiyordu. O dönem imkan var mı İstanbullular’ın elinden oyuncu almak. Mehmet Ali Yılmaz, bastı parayı Ünal Karaman’a Trabzonspor formasını giydirdi. Osman Denizci’yi şampiyon olan Fenerbahçe’nin elinden aldı. Şimdi bunu yapacak bir başkan bana gösterebilir misiniz? Mümkün değil. Zaten o nedenle, kulüplerin borçları 3 milyara kadar yükseldi. Ödeyemeyen kuyüpler kapandı. Yerine amiyane tabirle ‘çakmaları’ kuruldu. Şimdi şehir takımlarının bir çoğu gerçek takımlar değil. Sonradan kurulan takımlar.