Her iki takım da kazanabilirdi. Trabzonspor şok bir gol attı. Zaten İstanbulspor’un kötü bir kalecisi var. İki golü de kaleci hediye etti Trabzonspor’a. Genelde zaten İstanbulspor daha iyi pas yaparak oynadı. Trabzonspor kendi bölgesine çekildiği zaman çok başarılı olamıyor. Kendi sahasında oyunu kabul ettiği zaman Trabzonspor, çok başarılı olan bir ekip değil ve kaybetmeye yakın duran bir ekip. Ancak Trabzonspor rakip yarı alanda oynadığı zaman çabuk adamları ile rakip kalede tehlike yaratabiliyor ve kazanmaya yakın olabiliyor. Fakat ortada giden bir oyunda ne gol pozisyonu var ne bir oyun ve ne net bir orta var. Ne çok zevkli bir oyun var. Trabzonspor da kazanabilirdi İstanbulspor da. Ama sözün bittiği yer.

Pozisyonda faul yok, bir şey yok. Ne İstanbulspor’un atağında faul kazanabilir ya da penaltı kazanabilir. Bizim görebildiğimiz bir şey yok. Hakem arkadaşlar da baktı, onlar da görmedi. VAR da baktı, onlar da görmedi. Ama burada İstanbulspor’un başkanı neyi gördü de niye takımını sahadan çekti bunu anlamış değiliz. Futbol sahalarında olmayacak şeyler. Futbolcular daha sağduyulu davrandı. Sahada kalmak istediler. Niye böyle bir şeye karar verdiler anlamadım. Bir gün önce İstanbulspor kalecisinden vazgeçiyor, kaleciden vazgeçiyorsunuz ve bu kaleci ile sahaya çıkıyorsunuz. Ortada bir oyun var. Kazanabilirsiniz, kaybedebilirsiniz, sahadan çekiliyorsunuz. Son zamanlarda ülkemizde futbol aklı durdu gibi. Biz de şaşkınız. Biz her şeyin sahada kalmasını istiyoruz ancak maalesef kalmıyor.