Trabzonspor gerçekten büyüktür, büyük kulüptür, o kadar büyüktür ki “Birileri dışarıdan biz de içeriden vura vura bir türlü yıkamadık bu koca çınarı”. Şimdi büyüklüğü nereden kaynaklanıyorun bir örneğini yazdık amma, bir de büyüklük başka nereden kaynaklanır ona da bakalım.

“Büyükler hep affedici olmuştur” Tıpkı Trabzonspor Onursal Başkanı gönül adamı Mehmet Ali Yılmaz gibi kendisine yapılan bunca haksızlığa ve saygısızlığa rağmen yüreğinde taşıdığı insan sevgisi ve Bordo-Mavi aşkı onu hep affedici kılmıştır.

Ana ve babamıza karşı defalarca yanlış yaptık amma onlar bizi hep affetti. Neden onlar büyüktür, büyüğümüzdür. Affederken bizlerden bir şeyler bekleyerek, veya umarak bizleri affetmediler. Sırf büyüklükleri itibarı ile affettiler.

Bizim zamanımızda rahmetli dev adam küçük kalpli, ince duygulu efsane Asbaşkan Süha AKÇAY aklıma geldi. Bizler Süha abi’nin bulunduğu zamanlarda ne kaprisler, ne olmadık işler yaptık ama o bizleri hep affetti.

Zira Süha Akçay büyüktü. Hem bedenen hem ruhen. Hataları yapan hep biz olduk, affeden de hep onlar oldu. Büyüklerimiz. Başkanımız sayın Ali Osman Ulusoy, Süha Akçay. Bırakın Trabzonspor’u Martıspor’da oynadığımız yıllarda dahi hocamız Recep ÇETİNKAYA’ya yapmadığımız kapris kalmadı. Fakat o bize bağırdı çağırdı sonra hep affetti. Ya rahmetli Süha abi, gerektiğinde tokadını dahi gösterirdi. Sonuçta hep affederdi. Bu af konseptinin dayanağı menfaatlere bağlı değildi. Yani bizi affedince, takım noksan kalacak veya bize takımın ihtiyacı olduğundan değil. Zaten bu denli af işlevi menfaatleri çağrıştırınca büyüklük ortadan kalkar. Biz affı sadece büyüklük sıfatına istinaden gündeme aldık.

Şimdi sözü evirip çevirdim ama şuraya bağlamak istiyorum.

Başkan İbrahim Hacıosmanoğlu’na geliyorum. Trabzonspor camiasında onu yakınen ve iyi tanıyan kişilerdenim. Birlikte çalıştığımız günlerden de yapısını iyi bilirim. Fevridir, sinirlidir fakat asla kalbinde kötülük beslemez, kin ise hiç tutmaz. Şimdi bu gençlerin ne yaptığı ve uygun olmayan hareketleri ile asla ilgilenmeden ona dönüyorum. Sn. Hacıosmanoğlu bilirim bu çocuklara şahsi hiçbir kinin yoktur artık bu evlatlarını affet bu defteri “El arı düşman körü kapat” derim, büyüklük sizde kalsın olur mu?

Ha, yaptıkları ne ise onu asla küçümsemiyorum, yapılan herşey kabahat ve büyük kabahat olsun. Fakat Trabzonspor büyüktür ve de affedici olmak zorundadır. Bakın biz bu topraklardan zorla oyuncu yetiştirir olduk. Bizim toprağımızdan yetişen bu iki gencin tüm kusur ve kabahatlerine rağmen deniz aşırı ülkelerden Trabzon hasreti çeken eski futbolcu ağabeylerimizden Yılmaz ŞAHİNKAYA bizlere bir E-Mailin’de ne diyor; “Yahu bu çocuklar, bizim bu evlatlar kolay mı yetişiyor, Trabzonspor yönetimi bunları affetmelidir arkadaşlar, bu mesele uzadıkça gurbet ellerde bizi üzüyor, şu Trabzonspor yönetimine söyleyin elin yabancılarından ne buluyorlar, affetsinler bu çocukları kazansınlar” diyor.

Ta ABD’den Dünya’nın bir ucundan bu eski futbolcu ağabeyimiz kamu oyunun adeta tercümanı oluyor. Ha sakın kimse benim bu yazımdan “Trabzonspor bunlara muhtaç oldu” anlamını çıkarmasın. Trabzonspor asla hiçbir oyuncuya ve kimseye muhtaç olmaz fakat Trabzonspor büyüktür, yöneticileri de büyük olup eski bir Trabzonspor işçisi olarak artık bu çocuklara birer babalık yapıp bunları affetmelidir diye düşünüyorum..

Bu vesile ile hocamız Recep ÇETİNKAYA’ya (Kıllı Recep) acil şifalar dilerken efsane asbaşkan Süha AKÇAY’a da Allahtan rahmet diliyorum. Yönetici kardeşlerimiz bu konuyu artık enine boyuna iyi düşünmelidir. “Trabzonspor büyüktür... amma affetmekte büyüklüğün şanındandır” di mi yani?