Karabükspor maçı Futbol Federasyonu’nun ayıbı ile başlarken, ne Kulüpler Birliği ne de İstanbul’da ikamet eden futbolun akilleri, seyircisiz oynanan maçlar kime ne kazandırır? Cezanın yaptırımını neden seyirciler öder? Kulüplerin sorumluluğu yok mudur? Neyse, maça bakalım. İşi bilen spor kamuoyu dünkü maçı izlemeye başladıklarında; ilk düşündükleri mutlaka “Zamana ihtiyacımız var” diyen Ersun Yanal’ın oyun sisteminin ne olduğudur ki, Trabzonspor 3-5-2 sisteminde gözükse de aslında 3-6-1 ile mücadele eden takımdı. Bunun gereği de rakip alanda hızlı çoğalmadır ki, bir de bunu başaramadık. Oyuna Karabük’ten biraz daha canlı başlasak da, rakipten daha derli toplu takım görünümünde değildik. Anladığımız şu ki, Trabzonspor bu kadro ile eşdeğer takımlar karşısında dahi bir sıçrayış gösteremez. Üstüne üstlük derbilerde büyük sıçrayışı gerçekleştirmesi de hayaldir.
Yanal bu tür maçlarda atılacak bir golün önemini futbolcularına anlatabilseydi, Trabzonspor ilk devrede yakaladığı iki pozisyonu gole çevirebilseydi, tabi ki oyunun şeklini değiştirebilirdi. İlk yarı bir hayli pas hatası yapan Karabükspor’a dahi kendi oyununu kabul ettiremedi. İyi takımlar çevrelerinde kendileri gibi iyi takım görmek isterler. Bu maçta Trabzonsporlu futbolcular aynı dili konuşsalar da, sonucun aynı sonuç olacağı kesindir. Zira Trabzonsporlu futbolcular aynı duyguları paylaşmada birlikteliği gösteremediler. Trabzonsporlu futbolcular yedikleri golden sonra tarifsiz duygular içerisinde dağılırken, hiçbir amatör takım yediği golden sonra bu denli değişim gösteremez.

Bu yana bakıldığında da Trabzonspor’un eski futbolcusu Selami Güven sorar, haklıdır da: “Ya abi koca Trabzonspor kura kura bu kadroyu mu kurdu? Sürekli kıyaslama yaparız, Yatabare’yi göndereceklerse göndersinler. Ama ondan iyisini alsınlar. İşte gönderdiler, kimi aldılar? Porto’da uyuyan futbolcuyu! Abi olur mu böyle bir şey?” Olur kardeşim, artık Trabzonspor’da her şey olur. Kimse sağa sola dönmesin. Bu takım artık küme düşme adayıdır. Devre arasına kadar alınacak her bir puan Trabzonspor için hayati değerde, hava ve su kadar önemlidir. Bizler de hatalıyız. Trabzonspor’un geçmişini, tarihini Şansal Büyüka, Ersun Yanal incelemeyecek. Zaten onların umurlarında bile değildir. Fakat bizler geçmişi örnekle, geleceğe yön vermekle yükümlü insanlarız. Şimdi bu şehirde herkes derin üzüntü içerisindedir. Doktorluğu bırakmayın arkadaşlar! Allah aşkına Trabzonspor’u bırakın. Bugün Trabzonspor ‘gelen gideni aratır’ın en belirgin örneğini yaşıyor. Sizlerin utancı ile hiçbir Trabzonspor sever bu utançla yaşamaya mahkum değildir. Sizlere verilecek her kredi yazıktır, günahtır...

Öncelikle seslenişim sanadır Ersun hocam. Madem alınan her futbolcunun alınışında onay sahibi idin, bak ki meslektaşların kimleri, nereden nereye, kaça almıştır? Mazi ile istikbal kazanılsa idi tilkiler aslanların yelesinden tutarlardı. Bak olmuyor, kendini de sorgula. Bilirsin ki, en büyük adalet insanın kendi vicdanıdır. Tasarrufundur hiçbir şeyi tınmıyorsan, rahmetli Müslüm’ün “Bu hallere düşmezdik” bestesini veririm. Sazları da lütfen siz bulun. Buna hepimizin ihtiyacı var. Pik demirdik, dörde büküldük...