Canlılarla cansızlar arasındaki farklardan biri, canlıların yer değiştirebilmeleridir; cansızlar ise hareket edemezler, yer değiştiremezler. Taş, toprak, maden olduğu yerde kalır. Denize, göle bakıp da: ‘’İşte, sular hareket ediyor, dalgalanıyor.

Öyleyse, su da canlı bir varlık!’’ diyorsanız, yanılıyorsunuz. Bir derenin, ırmağın akışı da sizi yanıltmasın. Bunlar hareket ediyor, yer değiştiriyor gibi görünürse de bu hareket kendiliğinden değildir: Denizlerin, göllerin suları rüzgarın etkisiyle dalgalanır; ırmaklar, dereler, yağmur suyu da yer çekimine uyarak, yüksek yerden alçak yere doğru akar, ya da yukarıdan aşağıya iner.

Canlılar öyle mi; insan başta olmak üzere, bütün hayvanlar yürürler, koşarlar; kuşlar uçar, balıklar yüzer. “Peki; ağaçlar, otlar oldukları yerde duruyorlar. Yapraklarının, dallarının kımıldaması da rüzgardan.

Bunlar niçin canlı varlıklardan sayılıyor?” diyeceksiniz. Yine sizi aldatan görünüştür. Bitkiler kendiliklerinden bulundukları yerlerden başka yerlere gidemezlerse de hiç hareket etmiyor değillerdir: Kökler toprakta derinliklere gider; gövde büyür; yapraklar gelişir; çiçekler açar. Hatta, patates gibi, soğan gibi yumru köklü bitkilerin bu yumruları, kışın, soğuktan korunmak için, toprağın daha derinlerine giderler.

Bir bitkinin her bölümü gibi, çiçeği de canlıdır elbette. O da, yer değiştiremezse de, hareket eder. Ayçiçeklerinin, günün çeşitli saatlerinde, güneş ne yandan geliyorsa o yana doğru döndüğünü bilirsiniz. Çiçek dediğimiz bu hoş görünüşlü, renk renk, biçim biçim canlı varlıklar doğanın en güzel süslerinden biridir.

Her canlı gibi onlar da boyunları koparılınca ölürler, tohumlarından yeni bitkiler üreyemez olur. Bu da, doğa için, bahçelerimiz için bir kayıptır.Onun için, çiçeği zevkle seyretmeliyiz; gerekmedikçe koparmamalıyız. Mutlu hafta sonları.