Trabzon’un ticaret hayatı gün geçtikçe daralıyor. Bu daralmanın en büyük sebebi piyasada paranın gezmemesi.

Esnafa gelince, bir bakıyorsunuz herkes aynı işi yapıyor. Pasta bölündükçe bölünüyor. Sonuçta kimse kazandığı paradan memnun kalmıyor. Yapılan işler de küçük ölçekli olunca iş iyice çıkmaza giriyor.

Halbuki birkaç kişi bir araya gelip bir iş ortaya koysa inanın çok daha güzel işler ortaya çıkacaktır. Tabii ki KOSGEB destekleri de artarak devam etmeli. Hibe projeleriyle markalaşma adına önemli adımlar atılabilir. Bu adımı atmak isteyen işe ciddi bakan insanlar küstürülmemeli, aksine teşvik edici kolaylıklar sağlanmalı. Eğitim seminerleri yerine KOSGEB tarafından her ay verilecek kısa süreli eğitimlerle sertifika verilmek suretiyle girişimcilerin önü açılmalı. Hatta bu girişimcilerin fazla ortaklı olmaları için de artı teşvik verilmesiyle bölgede imkansız gibi gözüken ortaklık müessesesi de bu topraklarda hayat bulur.

Aslında yetkili mercilerin bu işi ele almaları gerekir ama sanırım onların gündemi başka! Bugüne kadar da gündemleri olmadı zaten. Hallerinden memnun oldukları için, tuzu kuru oldukları için böyle işlere kafa yormazlar. Biz de yormayacaklarını bildiğimiz için konuyu gündeme getirmek istedik. İnşallah yanılırım da bu işin bir ucundan tutarlar da Trabzon’dan yeni markalar çıkar.

'Bir elin nesi var, iki elin sesi var' sözünün önemini ve değerini bilmezsek gün gelecek hepimiz kapitalizm sisteminin içinde yer alıp büyük firmalarda işçi olarak çalışacağız. Görünen köy kılavuz istemez, gidişat onu gösteriyor. Benden söylemesi. Kalın sağlıcakla…