Nedir şu Papaz Kaçtı oyunu?

İsterseniz oyunun önce iskambil kağıdıyla, sonra da insanla oynananına bir göz atalım!

İskambil kağıtlarında yer alan 4 papazdan 3’ünün çıkarılması ile “Papaz kartının elde kalmadan oyunun bitmesi” sonucu hedeflenerek oynanır.

Yani, oyunun bitmesi için papazın elde kalmaması gerekir! Kalmadı da!

*

Ben diyeyim “İskambildeki papazın”, siz söyleyin “Papaz Brunson’un” elde kalmaması ile oyun bitermiş demek ki!

Öyle de oldu!

Ama iskambil de taraflar; ama dünya da ülkeler arasında, papaz olayının bir oyun olduğunu en başından beri iddia edenlerden idik! Sonuçta öyle çıkmadı mı? Papaz kaçtı. Ya da yasalara dayandırılarak kaçırılmadı mı?

Karar; papaza hesapsız kitapsız, akıl ile bakmasını becerebilenlerin.

*

Ama, ABD Başkanı Trump’un, Cumhurbaşkanımız Erdoğan’a teşekkür ettiği (ne için idi anlaşılamadı!) PKK ve FETÖ’cü rahip Brunson (suçlama iddianamesi öyle diyor idi) oyunu, tüm hazırlıkları (mahkemeden tahliyeye kadar) 2-3 saate sığdırılan bir organizasyon ile tamamlandı. (mahkeme-karar-tahliye-nakliye sırasıyla)

*

Trump’un teşekkürü kafalarda soru işareti bırakınca Cumhurbaşkanı Erdoğan, gereken açıklamayı yaptı ve bir bölümde şunları söyledi:

“Türk yargısı kararı bağımsız bir şekilde verdi. Umuyorum ki, ABD ve Türkiye iki müttefike yakışır bir biçimde işbirliğine devam eder.”

*

Eder etmesine de! Nasıl eder?

PKK’ya silah ve para yağdırmaya devam eden, FETO’ya yataklık eyleyen ABD, nasıl müttefik olur? Ya da halâ nasıl, “müttefike yakışır bir biçimde” hareket eder?

*

Eder mi, etmez mi?

Ben “Bilemem” demem!

Çünkü etmeyeceğinden eminim.

Nedenini bilmek de gayet kolay!

“Dünya da sadece Amerikan halkının çıkarları vardır” diyenler hiçbir ülkeyi, milleti gerçek manada müttefik saymazlar.

*

Dolar müttefik olur mu?

Hem de “bal gibi olur!”

Bakın, TBMM Başkanı Binali Yıldırım ne diyor?

“ABD’nin tek müttefiki Dolar! Onunla ülkelere ayar vermeye çalışıyor.”

*

Sonuç itibariyle, “Papazın din adına papazlık yapmadığı ” bir oyunu, senaryoyu, kimisi “hukuk” diyerek, kimisi “guguktan” bahsederek hep birlikte izledik.

*

Ama, şu benim işimden, yani medya da olanlardan bir çoklarının “mangalda kül bırakmamacasına” döktürüp de, “söz uçar yazı kalır” gerçeğini unutarak gazete köşelerine, karar öncesinde yazdıkları ne olacak? Şimdi dediklerinin tam tersi olunca, mızrağı nasıl kamufle edecekler?

*

Bunlar, bu gibiler, yani “kayıtsız şartsız biatçılar”, ya da “şıracılıkla bozacılık yapanlar” Türkiye Gazetesi’de yazan Yücel Koç’un, “Brunson’dan Çıkan Ders” başlıklı yazısının başındaki gibi, gerçeği “iş işten geçtikten sonra bile olsa” görsünler yine de razıyım.

*

İşte Yücel Koç’un o satırlarından bazıları:

“Boşuna kendimizi kandırmayalım...

Brunson bir ajandı ve biz onu bırakmak zorunda kaldık.

Yanlış yaptık da demiyorum, çünkü yaşadıklarımız ortada.

…Dolayısıyla kararın cezai tarafını sorgulamaya gerek yok.

Ancak safa yatıp kendi kendimizi kandırmaya da...

Hele hele FETÖ’nün elebaşı ve tüm örgüt üyeleri ABD’de ellerini kollarını sallayarak dolaşıp, Halkbank Genel Müdür Yardımcısı Hakan Atilla suçsuz günahsız hapiste tutulurken...”