Trabzon'un büyükşehir olmasından sonra artık köylerde de inşaat izni ruhsata bağlandı. Artık herkes proje çizdirip ruhsat alarak inşaat yapmak zorunda. Aslında imar bütünlüğü sağlanması için Büyükşehir yasası bulunmaz bir fırsattı. Bütün ilçelerde ve köyden dönüşen mahalleler dahil bir imar bütünlüğü birbiriyle uyumlu bir yapılaşma olacaktı. Kırsalda ve merkezde her türlü yapılaşma plan ve proje dahilinde yapılacaktı. Ama ne yazık ki Trabzon'un bütün köylerinde mantar gibi aşırı bir yapılaşma başladı. Artık köyler köy olmaktan çıktı, kent havasına büründü. Köylerde 10-15 katlı binalara rastlamak artık sıradanlaştı.

Vatandaş önce kaçak olarak inşaatına başlıyor. Daha sonra bir siyasi yakını vasıtasıyla "Ben yaptım, siz yapmayın" anlayışıyla hareket ederek yapmış olduğu kanun dışı işi legalleştirmeye çalışıyor. Peki burada kim kaybediyor? Aslında her iki taraf da kaybediyor. İzinsiz inşaat yapan vatandaşa kesilen ceza bazen ruhsat parasının üç katına kadar varıyor. Vatandaş cüzi bir ruhsat parasından kaçmak isterken bunun üç katı kadar bir cezayla karşılaşıyor. Ondan sonra da ilgili belediyenin başkanını, imar müdürünü ya da hatırı sayılır kişileri devreye sokarak cezadan kurtulmanın yoluna gidiyor. Böylece hem kendisini zor duruma sokuyor, hem de belediye başkanını yasadışı uygulama yapması için zorluyor. Aslında, bu konuda başkanların da eli kolu bağlı ve yapacakları pek başka bir şey de yok...

Biz de sorumlu gazetecilik ilkesi gereği vatandaşlarımızı uyarıyoruz. Lütfen ister köyde, ister şehir merkezinde olsun inşaat yaparken gerekli yasal prosedürleri harfiyen uygulayın. Uzungöl'ün ve yaylalarımızın durumu ortada. Neredeyse %80'e varan kaçak yapılaşma var. Bu kadar kanunsuzluğu Trabzon hak ediyor mu? Her şeyin kolayına kaçmak bize daha pahalıya mal olmuyor mu? Lütfen bir düşünelim.