Gönül arzu eder ki: ”iyi niyet”in so- nucu da iyi olsun. Diyelim, iyi niyetle bir iş yeri açtık. O iş yerini açmadan önce iş yerinin maliyetini, gelirini giderini doğru tahmin edemedikse, yapacağımız işle ilgili bilgi, beceri ve deneyimlere sahip değilsek, o işte başarılı olabilme şansımız ne olabilir? Başarımız şansa, tesadüflere kalmaz mı? Çağımızda hiçbir şeyin tesadüfe, şansa bırakılması uygun görülmüyor. Bilgiyle, teknikle, bilinçli çalışmak, hesaplı olmak, başarının temel koşulu oluyor. Kanımca sadece “iyi niyet” başarı ve mutluluk için yeterli değildir. Başarı için gerekli koşulların da uygun olması gerekir. Aksi halde başarımız şansa, tesadüflere bağlı olur ki, bu da çok mantıklı değildir.

Ancak, bazen tüm çabalarımıza karşın, işlerimiz, yaşantımız bizim iyi niyetle hayal ettiğimiz, düşündüğümüz gibi olmaz. Aklımıza gelmeyen, olaylarla karşılaşırız. Haklı veya haksız, üzülür, öfkelenir, ba- ğırır çağırır, onu bunu suçlar, yaşamı kendimize ve çevremize zehir ederiz. Bazen de derdimizi kimseye söyleyemez, içe kapanır, ruhsal ve bedensel rahatsızlıklara düşeriz. İşte burada duralım ve düşünelim... Hayatta, her şey, her zaman iyi, doğru, güzel olacak diye garanti mi var? Ne demişler: “Yaşam iyisiyle, kötüsüyle, acısıyla, tatlısıyla birdir.” Bütün iyilik ve kötülüklerine karşın insanca, mutlu yaşamak her birey için kutsal ve güzeldir.

Mutlu hafta sonları...