Her türlü olumsuzluk içerisindeki Trabzonspor, Fenerbahçe karşısında aldığı galibiyetle motivasyonu üst seviyede olan Akhisarspor maçında sahanın her yerini hem pres hem de yardımlaşma anlamında kullanan takımdı.

Bir takımın, takım bütünlüğü zikzaklar içerisinde farklı grafikler çizerken işin içinde olanlar neyin ne olduğunu anlatmakta, hatta spor kamuoyuna yansıtmakta güçlük çekerler. Buna rağmen Trabzonspor, Akhisar maçında etkilendiği tüm olumsuzlukları görmezden gelmesini bilerek bence elinden gelen her şeyi sahaya yansıtmasını bilen takımdı.

1-0’la başladı, net 3-0’ı yakaladı. Rakibine de fazla pozisyon vermedi. Galip olmanın verdiği motivasyonla da 'işte ben buyum' diyen takımdı.

Düşünün ki, Trabzonspor gibi bir takım tarihinde örneğine rastlanmayan transfer yasağına takılmış. Kulübünün 240’a yakın emekçisinin, işçisinin 3 aydır maaşını ödeyememiş. Üstelik yabancı birçok futbolcunun transfer taksitini ödememiş. Bir de kulübün mali portresi… borç alıp başını gitmiş.

Yönetim geç kalmasına rağmen sinsi bir hamle ile kongre kararı alırken nisan ayında 70 trilyon, mayıs ayında da ödenecek 100 trilyon borcu kongre kararı ile halkın önüne koymuştur. Buna rağmen futbolcular kendi geleceklerini de hesaba koyarak, sahaya çıkıp bu net galibiyetle belki de Trabzonspor ilk defa taraftarına rahat bir maç izletmiştir.

Elimizdeki kadro bu. İşin gerçeği de bu. Belki de transfer yasağı faydalı olmuştur. İşi bilmeyen yöneticilerin elinde belki de daha kötü transfer yapılacaktı. İşte bu takım Trabzonspor. Zor günlerde büyük işler yapan takım. Şimdi dört gözle Trabzonspor yönetimine gelecek yöneticilere demek isterim ki; bu topraklarda var, lakin bu insanlara menajer dansı göstermeyin.