Hiçbir maç oynanmadan, mücadele etmeden, kazanma arzusunu futbolcular yansıtmadan kazanılmıyor.
Kağıt üzerinde bakıldığında tabi ki Beşiktaş’ın kadrosu bizden iki gömlek daha üstün görünse de bu ülkede bazı maçlar vardır ki oynanmadan kazanılır, bazen de kaybedilir desek de Trabzonspor-Beşiktaş maçı Bordo-Mavili takım için bence on puan üzerinde bir maçtı. Zira kazansak üç gömlek ileriye gideriz, kaybedersek üç gömlek de geriden mücadeleye devam ederiz anlamında da bir kırılma maçı idi.
26. dakikaya kadar ortada oynanan bir maç vardı. Fakat bu ana dek maça damgasını vuran bir Kucka vardı. İnsan bu kadar pas hatası yapar mı?
Trabzonspor maça ağırlığını koymak için mücadele etse de Beşiktaş maça yavaş yavaş ağırlığını koydu. İlk yarıyı bu şartlar içerisinde 0-0 kapatmasını bildik.
İkinci yarıda Rıza hoca haklı olarak yerinde değişikliklerle risk aldı. Ya o yana ya bu yana derken Beşiktaş fazla adamla geldi. Bir geldi, pir geldi, golü de buldu.
Biz ne yaptık? Bir türlü topu ayağa oynayamadık. Kaç kez atağa kalkarken lüzumsuz pas hatalarıyla geri döndük.
Dakika 76: Hakem kardeş, arkası dönük N’Doye’nin buz gibi golünü görmedin. N’Doye kaleciden daha fazla yükseldi diye mi bu golü iptal ettin?
Yazıklar olsun! Sonucunda gücümüz bu kadardı. Beşiktaş 1-0’dan sonra da dümeni eline aldı. Onlar oynadı ve biz seyrettik.
Bu maçı 2-0 kaybettik.