17 Haziran ‘’DÜNYA ÇÖLLEŞME VE KURAKLIKLA MÜCADELE ‘’günüdür.

Çölleşme iklim değişimleri insan aktiviteleri sonucu doğadaki arazinin bozulmasıdır. Ülkemizdeki çölleşme deyince ilk akla gelen çölleşme,kum tepeleri oluşumudur.Oysa çölleşme toprağın verimliliğini kaybetmesi demektir.1992 RİO’da kabul edilen tanıma göre kuraklık ve az yağış olan bölgelerdeki toprağın doğal özelliğini kaybetmesidir. Türkiye’deki çölleşmenin en önemli sebebi erozyondur.Ayrıca tabi kaynakların tahribi,aşırı kullanma,tarım tekniklerinin yanlış kullanılması,yetersiz su kaynakları,aşırı gübre,mücadele ilacı kullanılma,kuraklık genellikle çölleşme ile başlar. Dünyada her sene 6 milyon hektar olan arazi çölleşir.

FAO(DÜNYA GIDA VE TARIM ÖRGÜTÜ) verilerine göre dünya’da orman varlığı yılda yaklaşık 73 milyon hektar azalmaktadır.Küresel ısınma çölleşme ve iklim değişikliğinin olumsuz etkilerinin daha da arttığı bir süreçte ormanların değeri ve orman kaynaklarının sürdürülebilir bir şekilde yönetilmesi insanlığın geleceği için büyük bir ehemmiyet arz etmektedir.Türkiye bulunduğu coğrafi konum itibariyle çölleşmeden etkilenecek ülkeler arasında bulunmaktadır. Çölleşmeyle mücadele konusunda en önemli çalışma Birleşmiş Milletler tarafından başlatılmıştır. Çölleşme ile mücadele sözleşmesine(UNCCD) 2004 yılı itibariyle 191 ülke taraf olmuştur. Türkiye sözleşmeye 31 Ağustos 1998 tarihi itibariyle resmen taraf olmuştur.Sözleşmenin ulusal düzeyindeki sekreterya hizmetleri,uluslar arası temas ve koordinatörlük görevi ise çölleşme ve Erozyonla Mücadele (ÇEM) Genel Müdürlüğü tarafından yürütülmektedir.Bu genel müdürlük 2011 yılında kurulmuş raporlama yapmakta ve eylem planını harekete geçirmektedir. Ülkemizde çölleşme ve erozyonun en çok görüldüğü bölgeleri ve erozyonun en çok görüldüğü bölgeleri Konya Havzası,Aras Havzası,Iğdır bölgesi. Türkiye’de tarım alanlarının %59’nda meralar, %64nde ve orman arazileri, %54nde erozyon devam etmekted