Niceliğine göre niteliği (nüfusuna göre kalitesi) fazla olduğu için “Farklı Şehir” olan Trabzon’un, bu teoride en büyük belgesi hiç şüphesiz Trabzonspor’dur.

İşte o Trabzon’un Trabzonspor’u, kendisinden nicelik olarak kat kat fazla olan İstanbul’dan şampiyonluğu Anadolu’ya 6 kez taşırken en fazla “Futbol mabedi” olarak nitelenen Hüseyin Avni Aker stadını kullanmıştır.

Şimdi o Avni Aker’in yerinde yeller esiyor. 6 şampiyonluğun hangi mekanda kazanıldığı da hiç önemsenmiyor. Önemsense idi, gerçek futbol mabetlerinin olduğu gibi yıkılmaz,ayakta bırakılırdı.

*

Trabzon’da söz konusu bina olunca yıkmak bir numaralı iş olduğunu göre, TOKİ hesabıyla Avni Aker’de darbeleniyor.

Bir yandan debelenirken, öte yandan 54 dönümlük alan üzerinde çıkar ve hesap savaşları birbirini kırıyor.

Kimisi “Rant”tan bahsediyor, kimisi “Değer”den!

“Rant”ın sadece”para” olarak algılandığı bir zaman diliminde haklı olarak ucu açık bu tür söylemlerden rahatsız olan Trabzon Büyükşehir Belediye Başkanı Orhan Fevzi Gümrükçüoğlu da, “Kamu adına sizin karşınızdayım” diyerek atladı basının önüne. Detayları ardı ardına sıraladı ve birilerinin “Erkenden iftar açtıklarını” söyledi.

Ardına da, “Buradaki tek hedefim Trabzon’a değer katmak” dedi.

Tabii söz konusu “değer” olunca, bir zamanlar “Önce maneviyat” diyenlerin artı çoklukla yönettiği bu ülkede, son yıllarda “önce maddiyat” hesabıyla “para-pul” akla gelmedi değil!

Biz de OFG’ye sorduk: “Sizin değer dediğiniz de para rantı mı?”

OFG cevabını, sosyo kültürel yaklaşım üzerinden bir değer tanımı ile verdi ve “Benim düşüncem orada sadece içinde Devlet Tiyatrosu ile Kütüphane ve kültür merkezinin yer aldığı 4 dönümlük bir alana kondurulup, geri kalanı yeşil alan olan Avni Aker’den kalan yer” diye de ekledi.

“Sonuçta kim karar verecek?” diye sorduk. Sorarken de 69 kişilik Büyükşehir Belediye Meclisi’nin tek yetkili olduğunu sanarak cevap bekledik.

Ama; “Merkezi hükümet, ilgili bakanlık tek başına onaylayarak (yani belediye meclisini pas ederek) projenin uygulanmasına ruhsat verebilir”  cevabını alınca; ister istemez; “O zaman ne diye sivil toplum örgütlerine, meslek kuruluşlarına, halka görüşlerini soruyorsunuz?” diye üstelemek geldi içimden ama, “Burası Türkiye! İlgililer değil, ilgisizler karar verir” diyerek ben de savsakladım.

***

AFRİN YETMEZ, 911'İN TAMAMI!

Türkiye-Suriye sınırı tam tamına 911 km. 

Suriye’deki iç mi, dış mı olduğu belli olmayan savaşın sebep olduğu bölünmeden sonra sınırın yaklaşık yüzde 65’i, yani, 592 km’lik kısmı PKK tarafından kontrol ediliyor.

Hangi PKK? Neredeyse bir asır öncesinden Türkiye üzerine yapılan kötü emelli hesap üzerinden Amerika tarafından en ağır silahlarla donatılan ve adı PYD denilerek kamufle edilen PKK...

O zaman, Afrin üzerinden başlayan temizleme harekatı 911 km’lik sınır tertemiz hale getirilinceye, yani sınırdan en az 100 km içerisine kadar bu katil sürüleri, kendilerini himaye eden babaları Amerika ve dedeleri İsrail ile birlikte def edilinceye kadar sürdürülmelidir.

Ve bu “def eyleme hareketi”, yediden yetmişe kadar, Mustafa Kemal Atatürk’ün, “Ne Mutlu Türküm Diyene” vecizesinde kendi tarifini bulan Türk milletinin birlik ve beraberliğinden zerre kadar taviz vermeden yapılmalıdır.

Haa, asla ve kat’a yapılmaması gereken bir şey var ki; o da tüm milletten destek alan bu harekâtı iç politika malzemesi haline dönüştürmemektir. İnşallah...