Fenerbahçe karşısında Trabzonspor’un en son kazandığı (2-0) tarih olan 23 Ağustos 2010’un üzerinden tam tamına 2.708 gün geçip, üzerine de 58 dakika ilave edildikten sonra Sosa-Abdulkadir-Burak işbirliği ile gelen gole rağmen yine olmadı! Trabzonspor üst üste 18’inci maçı kaybetmedi ise de yine kazanamadı.

Oysa bu kez şehirdeki halkında, tribünlerdeki seyircinin de tercihi ve teşviği farklı idi. Söz konusu Fenerbahçe olduğunda son 7 sezondur tüm dikkatini ve dolayısıyla enerjisini şikeye tahsis eden bordo-mavili camia, bu kez sadece bu maçı kazanmaya kendini tahsis etmişti.

Ama bu kez de olmadı.  

Oysa bu kez genç usta Yusuf Yazıcı ile kötü geçen bir ilk yarının ardından büyük usta Sosa’nın ikinci bölümde sahne alması çok farklılık yaratmıştı. Hele hele 58’inci dakikada Sosa’nın harmanlayıp, maçın en hareketlisi Abdulkadir’e teslim ettiği topun, mükemmel bir pasa eşlik ederek önce Burak’ın kafası, ardından da Volkan’ın koruduğu kalenin ağları ile buluşması tribünleri bayram yerine çevirdi.

Söz Trabzonspor’un attığı gole gelip dayanmışken, sakat sakat sahada zaman zaman gezinen Burak’ın, “Her an gol atabilir” umudu ile oyunda tutulmasına eleştiri getirmek her babayiğidin harcı değil! Öyle veya böyle, koşuyor ya da koşmuyor, eninde sonunda Trabzonspor’u bu haliyle bile Burak Yılmaz taşıyor. Ama attığı golden 9 dakika sonra (67), ilk yarının kötülerinden Kucka’nın attığı mükemmel pası, sakatlığını düşünme yüzünden tereddüt etmeyip, ağlarla buluşturmuş olsaydı, 84’te Souza’nın kornerden gelen topu vurduğu kafayı seyreden defans göbeğine rağmen Trabzonspor’un sahadan yıllardır beklediği galibiyetle ayrılmasını sağlayabilirdi.

Evet, 2708 gün sonra Trabzonspor ayağına kadar gelen bu fırsatı nasıl kaçırdı? Hem de ilk yarısını, kendisinden daha çok pozisyon bulan rakibi karşısında gol yemeden kapatıp, Sosa’lı ikinci yarıda ayağa pas yapan, fırsatlar yakalayan bir hüviyete bürünmesine rağmen.

Kaçırmamalıydı! Ayağına kadar gelen, 2708 gündür beklediği bu fırsatı tepmemeliydi.

Olmadı!

Gençlerden Yusuf’un etkisiz kaldığı, Abdulkadir’in ise bir kez daha üzerine koyduğu, ilk yarısı ile ikincisi arasında büyük farklıkların bulunduğu bir maçta da ben diyeyim “beklentiler cevap bulmadı”, siz söyleyin “şeytanın ayağı kırılamadı.” Üst sıralarda yer alma umutlarının giderek azaldığı bir sezondan sonra Fenerbahçe’yi yenebilme hedefi gelecek olana kaldı.