Sefalet dolu bir yaşam süren Mercan teyzenin “Sesimi duyuramıyorum. Burada farelere mi yem olayım? Gözyaşlarım ağlamaktan kurudu” sözleri yürek burktu
Trabzon’un Ortahisar ilçesine bağlı Esentepe Mahallesi’nde yaşayan Mercan Şengül’ün (65) yaşamı görenlerin bağrını delecek cinsten. Astım, tansiyon ve şeker hastası olan Mercan teyze harabe bir binanın çatısında tek göz bir evde kalan yalnız yaşıyor. Aldığı engelli maaşını kira ve ilaçlarına vermek zorunda olan yaşlı kadın devletten yardım bekliyor. Başvurduğu bütün kurumların kendisini atlattığını kaydeden Mercan teyze, “Bir tek oy istemeye yanıma geliyorlar. Burada çile çekiyorum. Allah’tan ve Pati’den (köpeği) başka kimsem yok. Bir devletime güveniyorum. Devlet de bana yanlış yapıyor. Bir kişiyim, beni bir odaya sığdıramıyorlar mı? Çekemiyorum burayı. Buradaki fareden, böcekten, mikroptan vücudum hep yara oldu. Eve lağım kokusu doluyor, uyuyamıyorum” ifadelerini kullandı.
Çatısı karton kaplı evine su girdiğini anlatan yaşlı kadın, “Eve dışarıdan su giriyor. Evin üstü karton kaplı. Yağmur yağdığında içeri giriyor. Valiye gittim içeri almadı beni. Kaymakam ilgilenmedi. Söz verdiler ama 7 sene boyunca kimse dönmedi. Evin her yeri çürük. Akrep, fare, böcek çıkıyor. Geceleri korkuyorum. Ağlamaktan gözyaşlarım kurudu. Ölmemi mi istiyor devlet benim? Engelli maaşımla geçiniyorum. O da ilaçlarıma kesiliyor. Ne buzdolabım var ne çamaşır makinem. Merdivenleri çıkamıyorum. Bazı zamanlar düşüp yuvarlandığım oluyor. Allah rızası için beni buradan kurtarsınlar. Ben de bu vatanın evladıyım. Bana düz ayak bir yerde bir oda versinler, engelli maaşımdan da ödeyebildiğim kadar kira ödeyeyim. Suriyelilere, Afganlara veriyorlar da bana neden bir oda veremiyorlar?” diye feryat etti.
Giriş Yap
Üye Ol
