Yıllardır marketlere hücum eder olduk, ne hikmetse köyler dışında mahalle bakkallarını aramaya başladık. Hadi market işini anladık, ancak marketlerin bulunduğu illerde sadece belli bir kesim istihdam sağlamakta, bunun dışında yabancı marketlerin o kente kattığı hiçbir şey yok. Rize’de 30 dolayında market var.

Bunlardan sadece 3 veya 4 tanesi bu ilde yaşayan insanların kurduğu marketler. Hele kredi kartı çıktıktan sonra Rize adeta “marketler şehri” olmaya başladı. Şöyle bir düşündüm, kiraların aşırı derecede yüksek olduğu bir şehrin merkezinde 30 bin TL ile başlayan kiralarda marketler için verilecek yerin kirası en az 50 bin TL dolayında.

Eeee bu market sahibi enayi mi ki, bu kiraya yer tutsun ve kazanmadan kira ödesin? Maalesef toplum olarak kendi ilimizde, kendi insanımıza değil. İl dışından gelen yatırımlarını il dışında yapan insanlara destek vermeye başladık. Mahalle bakkallarını unuttuk, köy sohbetleri ve mahalle bakkallarının önündeki sohbetleri unutur olduk.

Kendi insanımıza, komşumuz veya yakınımıza değer vermemeye başladık. Çayda ise değişen durum yok, yine aynı. Çalışmayan, üretmeyen ve çalışmayı sevmeyen, sadece masa başında oturup maaş bekleyen veya bunun dışında İşkur sayesinde boş gezip maaş almayı seven insanlar topluluğu artmaya başladı.

Şehir caddelerinde yürürken birçok yerde iş ilanları görmek mümkün, ancak çalışan yok. İşkur’un çeşitli dairelere istihdam için alacağı elemanlar müracaatına baktığımızda binlerce müracaat görmek mümkün. Peki neden? Sırtlarını siyasete dayatan ve siyasetten beslenen sivrisinekler gibi kan emiciler var ve bu kan emiciler çalışmadan maaş almaya alışkın insanlar.

Çay sezonuna kısa bir süre kaldı. Ben dahil olmak üzere kaç üretici çay bahçesine girmekte, kaç üretici kendi çayını toplamakta? ‘Zahmetsiz rahmet olmaz’ derler. Bu sadece sözcüklerde kaldı, artık millet olarak zahmet çekmeden rahmeti yaşamak istiyoruz.

Tembel, çalışmayı sevmeyen, hazır yiyici bir toplum olmaya başladık. Peki bu kimin suçu? Herhalde bu suç gazetecilerin değil. Maalesef bugünkü siyasilerin suçu. Zira bu siyasiler milleti tembel olmaya alıştırdı. Şimdi sayabilirim, hem de birçok kurumdan.

Taşeron firmalar ile kurumlara yerleşen ancak kurumlarda sadece isimleri gözüken birçok insan sayabilirim. Peki bunlar kimlerin paraları ile boş gezmekte? Elbette, bu milletin, benim ve çalışanların sırtından beslenen leş kargaları gibi çalışmadan maaş alanlardır.

Artık başkanlık sistemi geldi, ülkede çift başlılık veya çoklu yönetim yok. Devletin yapacağı tek şey taşeron firmaları ortadan kaldırmak ve gerçek çalışan insanlara iş vermek olmalı. Çalışana destek, çalışmayana ise köstek gibi bir eylem olmalı.

Yine bazı dairelere baktığımızda daire müdürleri koltuklarını koruma adına kendi kurumunda çalışan bazı insanlara iş vermekte zorlanmakta, hatta “Şuraya gider misin, şunu yapar mısın?” demekten çekinmekteler. Bu tembeller ordusu mutlaka hizaya getirilmeli. Hiç kimsenin bu milletin vergisi ile kargalar gibi geçinmeye hakkı yok.