Bir vakıf üniversitesine bağlı hastanede 2006-2011 yılları arasında çalışan doktor Erhan Demirelli, asistan olarak çalıştığı dönemde 36 saati aşan nöbetler tuttuğunu belirterek, Ankara 11’inci İş Mahkemesi’ne fazla mesai davası açtı. Davalı üniversite ise tıp alanında uzmanlık eğitimi gören davacının tüm ödemelerinin yapıldığı, çalışma ve nöbet saatlerinin kanun, yönetmelik ve genelgeler doğrultusunda belirlendiğini, açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini istedi. Mahkeme, bilirkişi raporu doğrultusunda fazla mesailerin yanlış hesaplandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verdi.

YARGITAY: TARAFLAR ARASINDAKİ İLİŞKİ İŞÇİ-İŞVEREN İLİŞKİSİ DEĞİL

Davalı vekilinin kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay 22’nci Ceza Dairesi taraflar arasındaki ilişkinin işçi-işveren ilişkisi ya da işçi sözleşmesi olmadığını, eğitime dayalı bir ilişki olduğunu, ilişkinin niteliğine göre görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğuna hükmetti. Yargıtay bozma kararında yasal düzenlemeler uygun olarak nöbet uygulamasının hafta içi 15, cumartesi günleri 20 saat, Pazar günleri ise 24 saat olarak düzenlendiğinden söz konusu nöbetlerin fazla çalışma olmadığı, Sağlık Bakanlığı genelgelerinde belirtildiği, nöbetin tıpta uzmanlık eğitiminin bir parçası olduğu, belirlenen nöbet ücretlerinin davalının hesabına yatırıldığının anlaşıldığına hükmetti. Uyuşmazlık sonrası davaya bakan Ankara 20’nci Asliye Hukuk Mahkemesi ise davanın kısmen kabulüne karar vererek, eksik yatırılan hafta için mesai ücretinin yasal faizi ile davalıya verilmesine, hafta sonu çalışma ile ilgili ise talep edilen ücretin reddine karar verdi. Yargıtay davalı vekilinin itirazını reddederek, kararı, 2021’de onadı.