Sizler bu ülkenin iç siyasetine, dış siyasetine, halkın huzuru ve de mutluluğu için yön verme adına seçilmiş, bu yönde Meclis kürsüsünde de yeminlerinizle, vatandaşlarımıza bağlılığınızı teyit etmiş insanlarsınız. Bu nedenle vatandaş olarak rica ederim ki; ben bu ülkenin hastanesini, okulunu, yolunu, suyunu elektriğini, karakolunu, hapishanesini, camisini, trenini, uçağını, otobüsünü kullandım, kimseyi dolandırmadım, kimsenin malını çalmadım, hiç kimseyi haksız yere toplum önüne atmadım, vergimi hayatım boyunca kamu malı idraki ile kuruşuna kadar ödedim.

Hep bizler yazdık, sizler okudunuz. Siyaseten yanınızda duran gazetecilerle gönül köprüsü kurmuş olmanız nedeniyle, onların üzerinden kamuoyunu bilgilendirseniz de, ‘ona da eyvallah, böyle gelmiş böyle gider’ mantığı henüz huzura çıkmadığına göre sorun yoktur. Lakin gelin görün ki; ülkenin her yerinde her gün başka karanlık tünellere girip çıktığımız bugünlerde, ülkemiz üzerinde açan güneşe yabancılaşırken, demem odur ki; sizlerden Trabzon vekilleri olarak naçizane isteğimdir. Es geçmeyin, kulak verin, ortak payda ülkemiz için altta göreceksiniz bu yazarlar doğru mu söylerler yoksa yalanlarla içimizi mi karartırlar? Sizlerden öğrenmek isterim.

23 Mart tarihinde Uğur Dündar, Yılmaz Özdil, Emin Çölaşan, Rahmi Turan, Yaşar Saygı’nın yazmış oldukları köşe yazılarını zahmet edip okur musunuz? Neler anlatıyorlar, sizler ne anladınız? Vatandaşın güvenip oy verdiği Trabzon vekillerimizin düşünceleri nedir, neler oluyor? Bir kere de Trabzon gazetelerinde bu konu hakkında yazacak olduğunuz köşe yazınızı görmek isterim. Düşünceniz ne olursa olsun okumak isterim ki; insanlarımız can pazarı yaşarlarken, ülkemde ölüm kol gezerken, TV’lerde evlendirme, yemek programlarına; hayvanlar alemi, vahşi tabiat belgesellerine takılmayayım. Ülke içerisinde olanlar ile dışarıda olanlar hakkında köşe yazanları okuduğumda, ‘nereden nereye gelmişiz?’ diye hayıflandığım bugünlerde, bugün iliklerime kadar mutsuzluğun, sahsım adına değil ülkem adına tarifsiz üzüntüsünü yaşarken, cahilliğime verin. Gazeteciliğin doktorasını yapmadım.

Bu ülkenin ana muhalefet lideri, “Vicdanlı bir Cumhuriyet Savcısı ve Hakimi arıyorum’ derken, ne demek istiyor? Şimdi sizlerin yorumlarına ihtiyaç vardır ki, mecliste olan vekiller sizlersiniz. İşte üstte belirtiğim yazarların yazılarını nasıl okuyorsam, sizlerin gönül köprüsü kurduğunuz yazarların köşelerini de okuyorum. Bugün okuduklarım bir vatandaş olarak beni etkilediğine göre, bu gözlerimin vefasızlığı değildir. Karadeniz Gazetesi herkes için bir fırsattır ki; her konuya, her insanın düşüncelerine, hele ki siz vekillere kapılarını yıllar boyu açık tutan bir gazetedir.

Bir telefon yeter, gelin yazın, ülke adına bir ilke imza atın. Bu insanlarla seçim arifesinde temas kurma veya kendi toplantılarınızda fikir alış verişinde bulunmanıza da eyvallah.Ben rica ediyorum; bir kerecik olsun bu yazılan yazılara bir cevap yazın, yazın da sizlerden sonra geleceklere örnek teşkil etsin. Zira önümüzdeki her konu devlet meselesi olduğuna göre, mensup olduğunuz partilere oy getirecek sözlü söylemlerin zamanı değildir. Vatandaş şöyle demiş, böyle demiş. Desinler, saygı göstereceğiz. “Belki de kandırıldık” diyeceklerdir, desinler. “Bunlar makarna, pirinç, kömür, file sevenler hayranıdır” diyecekler, desinler.

Siz yazın, okusunlar. Öğrenmek onların da hakları. Çoğu okur yazar değil, çoğu da üstteki gazetecileri tanımaz. ‘Çok şey mi istedim?’ diye düşünürken, aklıma Kızılay’daki terör saldırısında saçları, yanakları henüz hayatının baharını görmemiş gözleri, ağaç dallarına yapışmış kızımız, canımız Destina’nın acı görüntüsü geldi. Nasıl tarif edilir, nasıl anlatılır? Sizler de anne babasınız. Aynı acıyı belki de benden daha çok hissedersiniz. İsmi elem, ismi keder, acı olunca insanın içinden ok gibi çıkar. Duygularımızı vicdanımızı yaka yaka çıkar. Tekrar rica ediyorum sayın vekillerimiz, Destina’nın hatırı için de, vatan uğruna can veren şehitlerimizin hatırı için de bir kerecik olsun yazın. İsterseniz benim köşemde yazın, yeter ki sizler yazın. Saygılarımla...