Eğitimciler bilirler ya da bilmelidirler ki; çocuk eğitiminde en önemli hususlardan biri, çocuğa yetenekleri doğrultusunda kendi bilgi ve çalışkanlığı ile iş yapma alışkanlığı ve becerisi kazandırmaktır... Şöyle söyleyelim; bir değirmenin çarkları, taşıma ya da dökme su ile kısa bir süre için belki biraz döner ama gerçekte uzun süre tahıl öğütemez.

Tıpkı bundan veya bunun anlamından da anlaşılacağı gibi kopya ile sınıf geçmeyi bir yol olarak seçen bir öğrenci de, belki bir veya birkaç dersten geçer not alabilir. Lakin gerçek bilgiyi öğrenmeden diploma aldığında ve böyle bir diploma ile hayata atıldığında başarılı olması çok zordur. Kendi alın teri, göz nuru, el emeği ve de bilgi ve deney yoluyla, inceleme ve araştırma ve de gözlemleme yaparak hayata atılanlar, hem çevrelerine hem kendilerine çok daha yararlı olurlar. Hepimiz her zaman söyleriz; “İnsanın kendi emeğiyle ortaya koyduğu eserden duyduğu hazzın ayrı bir değeri vardır...”

Taklit yoluyla ya da başkalarının sürekli yardımıyla iş yapmaya, eser vermeye alışanlar, bu olanaklar ortadan kalktığında çok güç durumlarda kalırlar. Bir başka deyişle; kendi değirmenimizin çarklarını döndürecek suyu, yine kendi arkımızdan sağlayamadığımız sürece başarılı olmamıza imkan yoktur. Ya da; “Taşıma su ile değirmen dönmez...” İşini seven, çalışmalarıyla ailesine ve toplumuna yarar sağlayanlar boş yere konuşmaz, faydasız işlerle zaman harcamazlar.

Bilgi dolu kafası, ümit dolu ruhu, inanç dolu yüreği ile insanlığı daha uygar duruma getirmek için sürekli biçimde çalışanların tek amacı iş görmektir. Dolu küpten nasıl ses çıkmazsa, kafası dolu insandan da boş iş, boş söz çıkmaz... Ta küçük yaşlardan başlayarak bir iş sahibi olmaya, kafamızı çağdaş uygarlığın gerektirdiği bilgilerle doldurmaya çalışmalıyız. Bir fiske ile ses veren boş vazolar durumuna düşmemeliyiz. Çünkü en değerli vazolar bile güzelliklerini içlerine konulan çiçeklerle kazanırlar...