Ve benim Gaziantep’imde bombalar patlıyor, katliam yapılıyor! Devletim ise üzüldüğünü belirtiyor, Tarabya Köşkü’nde güvenlik zirvesi yapıyor. Bu köşke gelip gitmek yarım gün alır. Beylere diyeceğimiz şudur: “Demeçlerle hiçbir şey yapılamaz. Geçmişteki hataları itiraf etmekle de hiçbir şey yapılamaz.” Çevre ve Şehircilik Bakanı diyor ki: “50 yıl boyunca hazırlanmış yapıyı hiç birimiz bilmiyorduk.” Bu ifadenin neresi doğru? Onun ne bilip bilmediğini ben bilemem ama uğraştığı işleri çoğumuz biliyorduk. Yanlış hatırlamıyorsam, Mayıs 2006 tarihinde Zorlu Otel’deki Tarihi Kentler Projesi’nde dönem başkanı olarak konuşmuştu: Burada, “Şehrinizde bulacağınız birkaç taş parçasına vereceğiniz anlam karşılığında bir proje yaparsanız, 100 milyar liraya kadar karşılıksız destek vereceğiz” anlamında nutuklar atıyordu. 

Bunlar ne demektir? Şu demektir: birçok makam sahibinin ayakları hiç yere basmıyordu, Türkiye’mizin şartlarına pek kafa yoramıyordu çünkü gerçekleşmesi hiç mümkün olmayacak olan “Yeni Osmanlıcılık” hayaliyle yatıp kalkıyorlardı. Bu ve bunun gibi birçok yanlışlıkların sonucunda yüzyıl önceki devlet ve milletin beka (varlık-yokluk) meseleleri ile yeniden karşılaşıyoruz. Bugün ise hep birlikte yaşadığımız acı olaylar, birçok insanı kendine getirmeye başladı. Bundan mutluluk duyarız ama şimdi de önümüze ciddi meseleler çıktı: “Bu sıkıntıları nasıl aşacağız?” Elbette hep birlikte aşacağız. Doğru teşhis koyacağız. Söz konusu vatan olduğu için; kin, nefret ve suçlamaya hakkımız yoktur. Devletimizin ve milletimizin yanında olacağız. Elbette doğru politika bellidir: Bu vatan, TÜRK MİLLETİ’nindir. Her şey onun adına yapılacaktır. Hep birlikte kenetlenmek şarttır. Bizim için; bu dünyada, Türk Milleti’nden ve Türklüğümüzden başka sığınacak hiçbir şey yoktur. Esasen bu da bize yeter. Bundan sonrası sadece ‘akıllı politika’ yürütmeye bağlıdır. Güçlü devlet, güçlü ordu ile kendi kaynaklarını kendisi kullanarak üretim gücü artmış Türkiye’yi gerçekleştirmek ana hedefimiz olmalıdır

Cumhuriyetimizin kuruluş felsefesi doğrultusunda, üniter Millî devlet yapısından taviz vermemeliyiz. Atatürk’ümüzün oluşturduğu millet felsefesini yeniden kavramamız gerekiyor. Bu topraklardaki bin yıllık hâkimiyetimizin temelinde, Müslüman Türk kimliğinin yattığı unutulmamalıdır. 15 Temmuz’un en çarpıcı derslerinden birincisi, “Türk Milleti” gerçeğidir. Bu gerçeği görüp, devlet kadrolarında, istihdamda; siyasi parti, grup, cemaat, tarikat vb. mensubiyet yerine; ehliyet, liyakat, devlete ve millete bağlılık ölçütlerine uyulması gereklidir. Türkiye’yi cemaat ve tarikatlar idare edemezler, esasen onların bu kabiliyetleri de yoktur. Artık yetkililer, bugünkü acıların ‘yanlış Suriye politikasına’ da bağlı olduğunu bizzat söylüyorlar. Doğrudur! Öyleyse yapılacak işler de bellidir. İlk yapılacak iş; Suriye Devleti’nin toprak bütünlüğü sağlanmalı, onunla dost olunmalı, ülkemizdeki Suriye vatandaşları da en kısa zamanda ülkelerine geri gönderilmelidir. Her iki ülke kendi topraklarını IŞİD, PYD ve PKK’dan temizlemelidir. Eğer, niyetimiz varsa(!) uymamız gereken TÜRK DEVLET AKLI da bunu gerektiriyor. Neresinden bakarsak bakalım, bunca sıkıntının yanında devletimizin önüne tarihi bir fırsat da çıkmıştır: Yeniden silkinip kendine dönmek. Bunun da adı: MİLLİ DEVLET, ÜNİTER MİLLET’tir. Bu tarihî fırsatı, fırsatçılığa kurban etmemeli, etmek isteyen bazı çevrelerin oyunlarına da gelmemeliyiz. Ordu ve üniversiteler başta olmak üzere önemli kurumlarda; devletin bütünlüğü ve bekası, milletin birliği davasına kendisini adamış; Milli şuur sahibi; yetişmiş insan gücümüzün değerlendirilmesi tarihî bir zarurettir. En büyük zaafımız odur ve ne kadar acıdır ki, okumuş takım yeterli Milli hassasiyet sahibi değildir...