CHP’YE

Kılıçdaroğlu’nun CHP’nin başına gelmesinin üzerinden 5 yılı aşkın bir süre geçti. Partide çok ciddi değişimler yaşandı. İdeolojik eksen kaydırıldı. Elbette bir kitle partisi CHP, ancak hiçbir dönemde bu kadar ne dediği belirsiz, bu kadar ortak dilden uzaklaşmış, bu kadar darmadağınık olmamıştı. Nerdeyse her parti yetkilisi ayrı bir partiden, ayrı bir yaklaşımdan söz eder hale geldi.

Parti, 7 Haziran ve 1 Kasım seçimleri öncesinde somut vaatler üzerinden bir atak yaptı. Ama partinin uzun yıllardır içinden çıkamadığı görüntü, toplumda oluşturulan algı ve önyargılar nedeniyle büyük bir inandırıcılık sorunu ortada duruyordu. Böylece CHP ne daralan ne de genişleyen, asgari oy tabanına oturmuş görüntüsünden bir türlü kurtulamadı.

Büyük bir iktidar ve devlet baskısının söz konusu olmasına karşın, ortada çok ciddi bir başarısızlığın olduğu görülüyor.

Lideri 5 seçim, 1 cumhurbaşkanlığı seçimi ve 1 referandum kaybeden CHP’de bir değişim zorunluluk. Parti zaten kurultay sürecinde. Partiyi büyük ve nihai mücadeleye hazırlayacak bir ekibe ihtiyaç var. Dinamik, atak, gençlere ve kadınlara öncelik tanıyan, toplumun tüm kesimleriyle kucaklaşabilen; cumhuriyete, demokrasiye, hukuka, laikliğe, barışa sahip çıkan; temiz, yeni ve hak eden kadrolardan oluşan bir parti örgütü.

CHP bu değişimi yapamazsa, Türkiye’nin önü karanlıktır.

MHP’YE

MHP, 50 yılı aşkın yaşı bulunan bir parti ama başında 2. lideri var. Partinin bu tutucu yapısından kurtulmasının zamanı geldi. Öyle ki, eğer bu durumda ısrar edilirse, MHP marjinal bir partiye dönüşebilir. Oysa MHP merkeze yanaştığı ölçüde AKP karşısında bir alternatif haline dönüşebilir ve merkez sağ oylar için sığınılacak bir liman olabilir; terör ya da Kürt sorunu başta olmak üzere birçok temel konuda etkili olabilir.

Bahçeli büyük güven kaybına uğradı. Yönetim, bir kişiyi ve geleneği korumak adına partiyi tabela partisine dönüştürecek süreci açmamalı.

Partiyi AKP’nin oy bankası ya da payandası olmaktan çıkaracak, eskimiş ideolojik kalıpları aşarak yeni bir yapılanmaya, çağdaş ve etkin bir çizgiye çekebilecek yeni bir yönetim şart.

HDP’YE

Bir önceki seçimde HDP’yi zafere götüren şey, ‘Türkiye partisi’ olma hedefi ve barış konusundaki ısrarcı tutumuydu. Oysa 7 Haziran’dan sonra, karanlık güçlerin tezgahladığı şiddet ortamının altında kaldı HDP. PKK’nın şiddet ve özerkleşme-kantonlaşma politikasına tavır koyamadı. Böylece inandırıcılığını yitirdi.

PKK ya da KCK’nın bir organı olarak kalması halinde marjinallikten kurtulamaz. Ama bütün bu güçler üzerinde etkili olan, nihai barışın sağlanmasında başrol oynayan HDP, ülkenin geleceğinde de güçlü biçimde var olabilir.