Sonuçlarını merakla beklediğimiz 7 Haziran Milletvekili genel seçimlerinin üzerinden on gün geçti. Seçimin sonuçlarına bakıldığında, çok rahat anlıyoruz ki; AKP hem oy kaybetti hem sarsıldı, CHP beklentilerin üzerine çıkamadı ve tabir-i caizse yerinde saydı, MHP oylarını artırdı, dolayısıyla kazandı ama nedense kazancı fark edilemeyen parti oldu, HDP/KK geldiği nokta itibariyle siyaset kurumunun ajandasına kara bir leke, kara bir not olarak yazıldı.

Seçim gecesi en fazla hayal kırıklığına uğrayan parti şüphesiz AKP oldu.

Hem Cumhurbaşkanı hem AKP Eş Genel Başkanı olarak seçim kampanyasına katılan ve meydan meydan gezen Erdoğan, ‘millet iradesi’nden öyle bir karşılık gördü ki, ne yapacağını şaşırdı kaldı. Türk milleti olarak öyle bir zamanda, öyle büyük bir savunma yaptık ki, bu savunma ile cumhuriyetimizi ve cumhuriyetimizin kazanımlarını muhafaza etmeyi son anda güçlükle de olsa başarmasını bildik.

Çünkü Erdoğan, ‘Başkanlık Sistemi’nde ısrarlı ve inatçıydı. Ne pahasına olursa olsun, başkanlık hayali düşlüyor, bu hayalinden vazgeçmiyordu.

Millet, içeriği belli olmayan, ismi üzerinde derin kuşkular  barındıran ‘Başkanlık Sistemi’nden rahatsızdı, daha doğrusu başkanlık sistemi zorlamalarına dayanak olarak sunulan, bugünkü parlamenter sisteme yönelik yapılan kara propagandadan rahatsızdı. Millet sustu, bekledi, sabır gösterdi, büyük bir olgunluk ile seçimlere katılım sağladı ve nihayetinde seçim öncesinde hatta yıllardır toplum genelindeki kutuplaşmaların, cepheleşmelerin başlıca müsebbibi olarak gördüğü AKP’yi demokratik bir ortamda cezalandırdı.

Buraya kadar tamam, buradan sonra ne yapmak lazım? Türkiye Cumhuriyeti bir hukuk devletidir. Anayasa’da ise yapılması gerekenler, atılması gereken adımlar açıkça bellidir. Hiçbir siyasi parti tek başına iktidar olma hakkına sahip değilse, bu demektir ki ülkede bir koalisyon hükümeti kurulacak. Un var, şeker var, helvacı var, peki helva nerede?

Ben derim ki; helvayı tekrardan millete yaptırmayın! Zira millet yorgun, çaresiz, bitap düşmüş, yarınlarını güvende hissetmiyor, çoluğuna-çocuğuna iyi bir gelecek hazırlayamıyor. Üstelik seçimler öncesi her siyasi parti millete vaatlerini sundu, bugüne kadar birikmiş birçok problemi çözeceklerini anlattılar. Şimdi millet sormaz mı, “Peki ne duruyorsunuz? Çözün benim dertlerimi!” diye.

Şimdi bu verilmiş sözlerin yerine getirilmesinin önünü kapatan kim? Bu seçimlerde milli irade eğer AKP iktidarına son vermişse, koalisyon konusunda en son söz sahibi olan da AKP olmalı, diğer partilerin kırmızı çizgilerini kabul etmelidir.

AKP`ye hatırlatırım, bizim insanımız sıkıntılı işleri pek sevmez. Bizim insanımız devlet işlerinde tıkanıklığı asla sevmez. Bu hususta çok acı tecrübelere sahiptir çünkü. Mesela yakın tarihte, 12 Eylül darbesinin sürecini hızlandıran sebepleri iyi bilir, iyi hatırlar. Onun için, faturanın kendisine kesileceğini anlarsa, faturayı kendisinden önce seçim sonrası memleketin gidişatını bir şekilde düzeltemeyen siyasi partilere keser. Keser mi dersiniz?

Evet, kesinlikle keser. Türk siyasetinin duayenlerinden dokuzuncu Cumhurbaşkanımız Süleyman Demirel, “Korkmaya gerek yok, başkalarının gittiği yere gidersiniz” diyerek ölümü anlatmıştı. Ruhu şad, mekanı cennet olsun...

Dilimizde duamız, yüreğimizde sevgimiz bol olsun...

Duamız ve sevgimiz herkese olsun…