Her işin bir başı, bir de sonu vardır. Ya da, her gelişin bir gidişi! Prof. Dr. Mehmet Görmez de, 7 yıl önce getirildiği Diyanet İşleri Başkanlığı’ndan, emeklilik kaydıyla götürüldü! Size, önce Başkan Görmez’in, bundan yaklaşık bir ay önce Sakarya’nın Kaynarca ilçesinde kucağında 11, karnında da 9 aylık bebeği ile öldürülen Suriyeli kadının cenaze namazını kıldırmaya başlamadan önce geriye, yani cemaate dönerek “Bize ne oldu ki?” diye endişe ile sormasını hatırlatayım! Sonra da, hep birlikte içimizde dışımızda olup biten bin bir türlü insanlık dışı vakaları hatırlayıp, kendi kendimize de soralım mı? “Bize ne oldu ki? Bize neler oluyor? Biz nasıl bu hale geldik?”

SURİYE’DE HANGİSİ GERÇEKLEŞTİ?

2011’in Nisan’ın da başlayan iç çatışmaların ardından, Türkiye Suriye’deki hedefini Eylül 2012’de şöyle açıklamıştı: En kısa zamanda Şam’a gidecek, oradaki kardeşlerimizle muhabbetle kucaklaşacağız. O gün de yakın. İnşallah Selahaddin Eyyubi’nin kabri başında Fatiha okuyacak, Emevi Camisi’nde namazımızı da kılacağız. Bilali Habeşi’nin, İbni Arabi’nin türbesinde, Süleymaniye Külliyesi’nde, Hicaz Demiryolu İstasyonu’nda kardeşliğimiz için özgürce dua edeceğiz.’’ Aradan tam tamına 5 yılı aşkın zaman geçti. Nelerin gerçekleşip gerçekleşmediğine varın siz karar verin.