Gazi Mustafa Kemal Atatürk, Askeri Rüştiye’yi bitirdikten sonra Manastır Askeri İdadisi’ne geçer. Onun edebiyata olan asıl ilgisi de burada başlar. Çünkü burada ömürlük arkadaşlarından Ömer Naci ile tanıştı.

Ömer Naci, cesur bir çocuktu. Kendi yazdığı şiirleri yüksek sesle okurdu ve Atatürk bunları keyifle dinlerdi. Mustafa Kemal’e okuması için kitaplar verir, onu özendirirdi.

Bu tavrı sahiden Mustafa Kemal’i etkiledi. Böylece Atatürk de şiire merak saldı, hatta birkaç şiir de kendisi yazdı. Ancak ne yazık ki kompozisyon öğretmeni, edebiyatın askerlikle bağdaşmayacağını söylediği için Mustafa Kemal Atatürk bu hevesinden vazgeçmek zorunda kaldı ve bunun yerine tarihe merak saldı.

Atatürk’ün yazdığı şiirler tam olarak net değildir. Ancak ona ait olduğu kesin olan iki şiir var.

İşte o şiirlerden biri

HAKİKAT NEREDE? (OĞUZOĞULLARI)

Gafil, hangi üç asır, hangi on asır
Tuna ezelden Türk diyarıdır.
Bilinen tarihler söylememiş bunu
Kalkıyor örtüler, örtülen doğacak,
Dinleyin sesini doğan tarihin,
Aydınlıkta karaltı, karaltıda şafak
Yalan tarihi gömüp, doğru tarihe gidin.
Asya’nın ortasında Oğuz oğulları,
Avrupa’nın Alplerinde Oğuz torunları
Doğudan çıkan biz, Batıdan yine biz
Nerde olsa, ne olsa kendimizi biliriz
Türk sadece bir milletin adı değil,
Türk, bütün adamların birliğidir.
Ey birbirine diş bileyen yığınlar,
Ey yığın yığın insan gafletleri!
Yırtılsın gözlerdeki gafletten perde,
Dünya o zaman görecek hakikat nerede,
Hakikat nerede?

Mustafa Kemal Atatürk bu şiiri 1932 yılında İsmail Habib Sevük’e dikte ettirmiştir.