(Dünden devam) Kendisine yabancı, tarihine düşman ve değerleriyle çatışan zararlı akımların değil bir adım, bir karış dahi ileriye götüremeyeceğini kavramış oldu. Yunus’un sevgisini, Yavuz’un öfkesini öğrendi. Kür şad’ın 40 çerisiyle birlikte gerçekleştirdiği baskında, Attila’nın Avrupa’yı titreten gücü karşısında kahramanlığını hatırladı.

Edibali’de nasihatin önemini, Osman Bey'de makamın bile yenemediği alçak gönüllülüğü buldu. İbn-i Haldun, İbn-i Sina, Fuzuli ve Mimar Sinan’da medeniyetin gerçek beşiğinin kendisi olduğunu anladı. Hz. Fatih’te hoşgörüyü, Dadaloğlu’nda, Köroğlu’nda baş eğmezliği, Seyit Onbaşı'da imanı, Demircili Mehmet Efe'de Kuvay-ı Milliye'yi öğrendi. Enver Paşa'da at sırtında Turan coğrafyasında şehit olmayı, Mustafa Kemal’de dehalığı arzuladı.

Bu necip millet tüm bunları, Türk’ün ölümsüz Başbuğ’u Alparslan Türkeş’in kurduğu Ülkü Ocakları sayesinde öğrendi. Dünyada hiçbir millet yoktur ki, kendi soydaşlarının içinde bulundukları durumla ilgilenmeyi aklına dahi getirmesin. Tarif edilemeyecek kadar zor koşullarda vatan kıldığımız bağımsız devletimiz de, öylesine şuursuz daha da ötesi hain idareciler türemişler ki; aynı dili konuştuğumuz, aynı dine iman ettiğimiz, aynı kültürden ve tarihten geldiğimiz, kısacası bir ve bütün olduğumuz soydaşlarımızla aramıza nifak tohumları ekilerek, bizi birbirimizden yani öz kardeşlerimizden koparmaya çalışmışlardır.

İşte böylesine çarpık zihniyetlerin egemen olduğu ülkemizde bir bilge lider çıkıp bize; dünya Türklüğünden bahsetmiş: “Dertlerini dert edinin, kıvançlarına ortak olun.” diyerek yakınlaşmamızı sağlamıştır. Ve artık O, dünya Türklüğünün bilge lideri, Korkut Ata'sı ve ölümsüz Başbuğ’u olarak tarih sayfalarındaki yerini almış oldu. Yaktığın meşaleyi söndürmeden yürüyeceğimize, emanetin olan Ülkü Ocakları’na ve MHP’ye her ne şart olursa olsun sahip çıkacağımıza, senin tabirinle en ücra köşelere kadar 9 Işık’ı yayacağımıza, yüksek vasıflı Türk olacağımıza ve ütopya gibi görünse de bir gün Turan ordularını kurup, âleme yeniden nizam vereceğimize manevi huzurunda söz veriyoruz, can Başbuğ'um, cefakâr Başbuğ'um, Uluğ Başbuğ'um!..

Gök Girsin, Kızıl Çıksın! Son olarak, çok sevdiğin Azerbaycan’dan, Kırım’dan, Kerkük’ten, Üsküp’ten, Doğu Türkistan’dan, Batı Trakya'dan, Kıbrıs’tan ve ayağa kaldırdığın Anadolu’dan hem kucaklar dolusu selamlar, hem de Fatihalar yolluyoruz. Senin fikirlerine sıkı sıkı sarıldıkça ve nasihatlerine bağlı kaldıkça, bir gün Tanrı Dağları’ndan, Ötüken’den kopuzlar eşliğinde "Çırpınırdı Karadeniz"i söylediğimizde koskoca Türk coğrafyası hep birlikte eşlik ederek son mısrasını senin için okuyacaktır, ey Türk illerinin yiğit Başbuğ’u... "Türk eşine Türk eşine Kıyar mı hiç Türkeş’ine Bütün dünya kurban olsun Türk’ün Başbuğ’u TÜRKEŞ’ine..." Bozkurtların soyluca ve şuurluca ayaktadır ve teyakkuzdadır!