Önce bana anlatılan şu meseleyi hele bir geçeyim, sonra da bu mesleğin neden “zor zenaat” olduğunu izah edeyim. Bir eczacı arkadaşımın eczanesindeyiz. Oraya bir vatandaş geliyor, sağlık görevlisi. Şana’daki Kanuni Hastanesi'nde babası hasta, hem de epey hasta. Gitti gidiyor. Sağlık görevlisi olan arkadaşımız acilen Kanuni Hastanesi'ne çağrılıyor: "Acele gel, baban kritik durumda!" O da koşup hastaneye babasının yanına gidiyor. Yoğun bakımda, bekliyor bir müddet. Sonra dışarıdaki yakınlarına durumu anlatıp tekrar içeri gelecek.

Bu sefer kapıdaki güvenlik görevlisi içeri girmeye izin vermez. “Etme hemşerim, şimdi buradan çıktım, babam komada bırak yanına gireyim.” Güvenlik görevlisinin de galiba görev aşkı(!) tutmuş olacak, “Yassah hemşerim giremen” demiş.   Münakaşaya devam ederler. Hasta sahibi tabii bunalımda, güvenlik görevlisi de iddialı, dediği dedik olacak  Peki sonra n’oldu? Şu oldu, ne olacak? Hasta yakını Yaradan'a sığınıp güvenlik görevlisine kafayı koymuş, alt alta, üst üste al sana kavga…

Bu arada hasta yakınının babası da vefat ediyor. Kavganın hitamında hemen morga iner, babasının ölüsünü alıp mezarlığa gidecek. O ara güvenlik görevlisi de durur mu, gururu incinmiş ya, arkadaşlarını topla morga in, hasta yakınını orada cenazenin yanında beş altı güvenlik görevlisi arkadaşı ile patakla(!). Sonra, ver elini mahkeme, al sana garez, düşmanlık... Biri görev yapacağım diye diretir, öbürü de babası hasta, kafası atmış, morali bozuk. Şimdi siz gelin bu problemi çözün bakalım.  Gelelim meseleye...

Burada güvenlik görevlilerini istihdam eden, yetiştirenlere görev düşüyor. Arkadaş, adam dövmekle bu iş olmaz, hastaneler hele çok kritik. Adamın yakını hasta. Bilirsiniz bizim insanımız bu konuda çok hassas ve duygusaldır. Hemen alevlenir. Meramını belki de anlatamaz. E bizim güvenlikçiler de sanırım bu konuda yeterli eğitime sahip değil. Dediğim dedik olacak, yoktur esnekliği.   Ha, konuya iki taraflı bakmak gerekir. Elbette kapılarda bir güvenlik görevlisi olarak herkese gel geç diyemezsin. Öyle ya madem herkes gelip geçecek bu adamı buraya neden dikerler? Yok eğer kimsenin geçmesi gerekmiyorsa orada güvenlik görevlisinin işi ne, kapatın kapıyı olsun bitsin. Hastane yönetimi de burada suçlu.

Artık güvenlik görevlileri de görev aşkını(!) iyi tartıp hasta yakını psikolojisini iyi bilip biraz daha esnek davranması gerekirken, hasta yakınları da onların burada oluş sebeplerinin hastaların ve hastanenin güvenliği içini gerekli olduğunu bilmelidirler. Yani neresinden baksanız herkeste noksanlık var.  

Kurumların ise bu konularda adamlarını eğitip sıkıntıları anlatmadan kimseyi göreve getirmemesi gerekir. Ha, bir de zaten güvenlik elemanlarının aldığı maaşlar ortada, onların da bir sürü sıkıntıları var. Bu insanlara da “Para az ise kör değil çalışmasın” demekle işi çözülmüyor tabii. Demek ki herkeste bir zaaf var. Bu olayı aktarmakla her iki tarafa da  anlayışlı ve sakin olmanın gereğini ikaz etmek istedik o kadar.