Tarih: 10 Ekim 2015 Cumartesi Yer: Ankara! “Güzel şeyler yazmak istiyor insan” diye başlamıştım bir önceki köşe yazıma Her gün gelen şehit haberleri ve her an ülkeyi kaosa, karanlığa sürüklemek, ülkenin ve milletin birlik ve beraberliğini parçalamak isteyenlere inat Güzel şeyler yazmayı çok isterdim gerçekten ama ne mümkün? 10 Ekim Cumartesi günü sabah saatlerinde ülkenin tam kalbinde, başkent Ankara’nın tam ortasında patlayan bombalarla; 100’e yakın insan hayatını kaybederken, 250'ye yakını da yaralandı. Ölümün adı ve şekli ne olursa olsun. Ölenler kim olursa olsun. Bilanço ve acılar çok ağır.

Amacı ve şekli ne olursa olsun terörün her türlüsüne lanet olsun. Yaşananlar ve sonuçları insanlık dışı. Ölenlere rahmet, yaralananlara geçmiş olsun, milletimizin başı sağolsun dileklerinde bulunmaktan başka bir şey de gelmiyor elden. En acısı da bu. Tam da; seçimlere 20 gün kala, malum terör örgütünün tek taraflı eylemsizlik kararı aldığı günde ve adı “Barış” olan bir yürüyüşte bu olayın yaşanması fazlasıyla manidar ve akılarda onlarca soru. Ama yayın yasağı dolayısıyla fazla irdeleyemiyoruz maalesef Yine de inanmak istiyoruz; kökleri tarihin en derinliklerine uzanan güçlü ve köklü bir milletiz.

Allah devlete zeval vermesin. Bunun da üstesinden geliriz. Bizi hiçbir şekilde yıkamayan karanlık güçler hiçbir zaman hain ve kalleş emellerine ulaşamadılar/ulaşamayacaklar. Başaramadılar/başaramayacaklar. Her geçen gün hainliklerinin dozunu ve şiddetini arttırsalar bile Ve üç günlük yas ilan edildi! Acılarımızı yaşayabilelim diye... Bu yas sadece Ankara’da yaşanan menfur olayın değil, son zamanlarda ülkenin birliği, beraberliği ve geleceği için hayatlarını kaybeden, şehit düşen, çeşitli şekillerde yaralanarak fedakarlık yapan tüm vatan evlatları için, aziz hatıraları için ilan edildi. Acılarımızı içimizde hissedip, tekrar bir millet olduğumuzu hatırlayabilmemiz için Bu karanlık günler de sona erecek İnşallah. Allah; bu milleti, bu vatanı bölmek, bayrağı indirmek, ezanı dindirmek isteyenlere fırsat vermesin