Davutoğlu’nun azli, AK Parti seçmeni tarafından hayretle karşılandı. Çünkü muhafazakâr seçmen tek parti iktidarı ve icraatlardan gayet memnundu. ‘Başbakan değişiyor’ haberinden sonra liderlik hayali için birçok kişi ellerini ovuşturmaya başladı. Muhalefet partilerinden çok AKP içerisinde “Bana da sıra gelecek mi?” diyen fırsatçılar mutlu oldu. İl başkanlarından, Ankara’daki vekillere kadar tüm teşkilat görev değişikliği ile gözlerini açtı. İstikrar için AKP lehine oy kullanan sade vatandaş ise ‘ne gereği vardı?’ diye hayıflanıyor. Peki Erdoğan, Davutoğlu’nu neden azletti? Aslında Türk Parlementer sisteminde Cumhurbaşkanı, Başbakanı azledemiyor. Zaten Erdoğan da “ben azletmedim, kendi istifa etti” diyor. Davutoğlu ise ısrarla ben emanetçi değildim, ayrılma kararını ben vermedim diyor. Senaryo belli; Erdoğan, daha güçlü olmak istiyor.

Terzi kendi söküğünü kendi dikecek. Davutoğlu’nun karizması Başbakanlık için yetmedi. Cumhurbaşkanı da bu durumu fark etti ve Amerikan tipi başkanlık sistemi için kendine yol açtı. Davutoğlu da bu yola revan oldu. Peki, bundan sonra ne olacak? Başbakanlık koltuğu boşa çıktı.“Uzun Adam” yakın bir tarihte erken seçim veya referandum kozunu ileri sürecektir. Elbette ki bu gelişmeler yaşanırken, diğer partilerin destek ve eleştirileri sürecin hızını tayin edecek. Devlet Bahçeli, Ülkücü hareketi neredeyse yok sayarak hareket ediyor. Potansiyel Başkan adayı Sinan Oğan ve MHP’nin dişi kurdu Meral Akşener için tabandan yükselen sesi duymuyor. Halbuki; MHP teşkilatı, en aşağıdan en yukarıya kadar Bahçeli’nin gitmesi gerektiğini söylüyor. Söyleyenler bir bir görevden alınıyor. Atatürk’ün partisi CHP ise Genel Başkan yardımcıları Bülent Tezcan, Engin Altay, Selin Sayek Böke’nin söylemleri dışında aktif bir siyasete zemin vermiyor.CHP’nin endişesi Laiklik ve Başkanlık sistemi.

Cumhuriyetçiler “Ya Erdoğan diktatörolursa...” diye düşünüyor. Bahçeli, Başkanlık sistemi için destek vereceğini açıkça anlattı. Bu noktada AK Parti’nin kaderini, MHP seçmeni belirleyecek. Güçlü bir ülkücü hareket Güneydoğu’da taviz süreci başlatan hükümete başkanlık yolunu kapayacaktır. HDP ise dokunulmazlık tartışmalarında çıkardığı kavgalar ile meclisin militan vekilleri olarak fişlendi. “Demokrasi istiyoruz” diyen HDP cüretkar tavırları ile barajın altına geriledi. Her oturumda savaşa göz kırpan Demirtaş’ın siyasi grubu, Kürt seçmenin gözünden de düşüyor. Tüm olup biten gösterdi ki Türkiye’nin kaderini güçlü bir MHP ve yenilenmiş bir CHP belirleyecektir. Sevgi ve saygıyla...