Yıllardır ülkemizde eğitim seferberliği yapılır, müfredatlar değiştirilir, sempozyumlar düzenlenir. Büyük önder Atatürk ‘eğitimde feda edilecek hiçbir fert yoktur beyler’ dediğinde, bu anlamlı sözün karşılığı da ‘insanoğlunun ana besin maddesi ekmekten sonra eğitim bir ulusun en önemli gereksinmesidir’ der Georges Danton

***

Yaşadığımız bu süreci incelediğimizde, mademki bir bebeğin beyni doğumdan 6 saat sonra hayatı algılamaya başlıyor, mademki çocuklar bir ulusun geleceğidir, her anne baba mutlaka çocuğunun iyi eğitim alması için elinden geleni yapma uğraşı içerisinde mücadele eder. Almanya’da iktidarlar değişir, sanayi sitemi değişmezken, Japonya’da krallar değişir de eğitim sistemi değişmezken, benim ülkemde eğitim sisteminin bırakın değişmesini matematiğin, fiziğin, kimyanın olmadığı sıralardaki çocuklarımızın dünyaları değişiyor. Yaşam hakları ellerinden alınıyor. Bu acı reçeteye kimsesiz çocuklar da eklenince, işte tam bu noktada hoca sorar ‘Dünyanın en mutlu ailesi hangi ailedir’ diye, cevabını verir: ‘Evinde bir yetime, bir öksüze yer ayırabilen ailedir’ diye.

***

Bu ülkenin her tarafı yoksul fukara insanlarımızla dolu. Fukara ana babanın fukara çocukları siyaset uğruna, bir hayalin devamı uğruna eğimden yoksun, bilginin ışığından uzak annelerinden, babalarından, kardeşlerinden kopartılarak, ‘bak çocuğunuzu okutacağız, dinini bilecek, hiç merak etmeyin, her türlü imkanı sağlayacağız’ nidaları ile farklı illere dağıtılıyor. Bu çocukların gelecekleri çalınarak ülkenin kalbe giden damarları kesilirken işte yarım örneği cemaat evi idi, izni olmayan kurslardı, yaşananlar hala hafızalarda sıcaklığını korurken yüreklere su serpen GYA Trabzon Tonya’da.

***

Gurur veren bu oluşuma bir bakalım. Dünyanın en zengin insanı Bil Gates milyar dolarları çocukların geleceğine, sağlık sorunlarına harcarken demek ki benim de ülkemde cumhuriyetle yüzleşmeyi mutluluk zannedenler olsa da yetim çocuklara sevgi evleri açarak, onlar için işlerini güçlerini bırakarak devletten bir lira talep etmeden, ileride proje yapabilen lider çocukları ülke ekonomisine katma uğraşı veren gönül insanlarına sonsuz teşekkürler. Bu oluşuma Trabzon’da öncülük eden Sezer Şener Komsuoğlu’na, Sadri Şener’e, Sani Şener’e kimsesi olmayan minik bedenlerin yaşama haklarını verme uğruna maddi manevi her imkanı sağlamak adına vermiş oldukları mücadeleden ötürü tekrar tekrar şükranlarımı sunarım.

***

Bu oluşumda görev alan tüm gönül insanlarının her biri bu ülkedeki en öndeki şirketlerde yüksek maaşlarla yönetici oldukları halde hatta Nobel ödülü sahibi Aziz Sancar’ı da donanımları, bilgi becerileri ile bu projeye ortak ederek hiçbiri yat peşinde, kat peşinde, arazi peşinde koşmadan bu projenin peşlerinde olmuşlar. Her biri Orta Doğu Teknik Üniversitesi mezunu, yüksek lisans sahibi iken ülkeleri adına yollara düşmüşler. Elimden gelse Türkiye Nobel’ini bu insanlara vermez miyim, yeter mi yetmez mi bilmiyorum ama ben yine de diliyorum hem yetimlerimiz adına hem de ülkem adına sonsuz teşekkürler

***

Aramızda olmayan rahmetli devlet adamı Ahmet Şener, Feride anamız nurlar içerisinde yatsın. Bu ülkeye yapamazlara kulak asmayan evlatlar yetiştirdiler ve böylesine önemli bir projenin ilk ayağını da Trabzon’un Tonya ilçesine getirdiler. Önce eğitim sloganının öncüleri oldular. Emeği geçen tüm gönül insanlarına saygılarımla.