Bir muammadır ki insanlarımızın eğitimlisi de eğitimsizi de karma karışık duygular içerisinde gel gitler yaşayarak bu sorunun cevabını ararlar. Öylesine anlamlı iki kelime ki yaşamımızın her dakikasında bu kelimeler bazen  atlılar kadar bizleri sevindirir ,bazen de gökten yağan pamukçuklar kadar da kalbimizi üzerler.

Ne düşünür dağdaki köydeki hiç şehre inmemiş insanımız ,yaşamları boyunca bu köy benim köyüm Allah’a şükürler olsun geçinip gidiyoruz işte...

Mustafa gel kahveye benim kızım üniversiteyi bitirdi bir çayımı iç. Merhaba arkadaşlar ne var ne yok .Yahu Hikmet Ağa şu tatlıcı Faik’in de hiç gözü doymaz ,tutmuş muhtarın değneğini meraya çevirmiş burası benimdir diyor. Ne köye faydası var ne şu güzelim kuzulara.

Kız Naciye hadi hadi hayırlı olsun senin oğlan komutan çıkmış ne zaman gelir kız? Şükürler olsun Esma kardeşim daha düne kadar şu ceviz ağacını silkerlerdi zaman nasıl da geçti kızlarımın ağabeyleri astsubay olmuş.Bizim herifte söz vermişti ona Cafer Ağa’dan at almaya gitti ona. Kız sen hazırladın oğlana aha kar yağdı etli lahana dolmasını sever.

Kuru bir çay bir oralet yasla zincirli kuyudan olsun. Dün gazetede okudum bizim takıma Doktor Ömer’in merekten taa Çakır ağabeyin harmanın dibine kadar top sahası yapmışlar .Bilirim Karaman Yılmaz ama Avni Aker’e yanlış yapmışlar. Avni Aker’de kim oğlundur bak asker takımının komutanı geliyor mestçinin oğlu Köksal geliyor ona sor doğrusunu Trabzonspor gerçeğini o bilir.

Alo kız Meral nakış kursuna mı yazıldın. Hee kız niye bize haber vermedin? Bütün köyün kızları kayıt yaptı da senin kulağın mı sağırdı yoksa gözlerin mi kördü nurcunun oğlu Engin öğretmen köy meydanında günlerce davul mu çaldı gel yarın sen de kayıt ol.

La nedir o çoban Raşit ne yaparsın şu armut ağacının resmini yaparım oğlum ula ağaçta armut yok Doktor İsmet tedavi etti beni ona topladım.

Bırak şu işi oğlum üstün başın hep boya olmuş her taraf armut ağacı akşam televizyonu seyretmedin mi bizim mecliste tekme tokat mı ararsın ayağımı ısırdılar akciğer kanaması geçiriyorum diyenler mi ararsın saçımı çektiler fönüm bozuldu diyenler mi ararsın niye ki lan ne bilim Raşit kardeş evet demiyenlerimi döverler niye hayır dersin diyenlerimi döverler nerden bileyim belki yarın bizi döverler bırak armut ağacını sen bu resmi yaparsın nah yaparım.

Çocukluğumuzun en güzel cümlesiydi. Orda bir köy var uzakta o köy bizim köyümüzdür diye kavuncuyu gördük sıra karpuzcuda mıdır misali bıraktık köyümüzdeki insanlarımızı şehirdeki insanlara teslim olmuşlar samimi duygularla bağlanmışlar iyisini hayırlısını bizden daha iyi bilir demişler inanmışlar din bir Allah bir demişler o yana bu yana sapmamışlar dinci de olmamışlar cami cemaatı olmuşlar minberi bırakmamışlar şimdi ülkem için benim insanlarım için yaşanan sürecin getirisini götürüsünü tam anlamı ile algılayamayan 18 yaşındaki gençlerimizin çocuklarımızın torunlarımızın geleceği için insanlar toplanıp bir taraf evet bir taraf hayır diye bağıracaklar razıyım yaşadığım yaşama diyerek ellerini ceplerine koyarak kendine mahkum olmadan dönüp giden köyüne giderken bilirim diyecek hayırların hayrını mutlaka bilenler bilmeyenlere anlatacaktır. Evetçiler de mutlaka bir birlerine bir şeyler soracaktır .Esas meselenin eski politikacılar bir asırlık cumhuriyette neyi ne için yapmışlar neyi ne için yapmamışlar nerden nereye geldik şimdi nerden nereye dönüyoruz iş bunu anlatmanın erdemliğinde olduğunu düşünecektir üstelikte türkiye cumhuriyeti mevzubahisken belkide düşündüğü düşüncenin içinde kaybolup gidecektir kendisi ile birlikte çok değerli bir şeyide yanında getirecektir sizce o nedir arkadaşlar biliyorsanız evet deyin bilmiyorsanız hayır deyin karar sizin.