Resmi Gazete'de yayımlanan karara göre, 2001'de Denizcilik  Müsteşarlığı İstanbul Bölge Müdürlüğü'nde çalışan memur, Ambarlı Liman Başkanlığı'na geçici olarak görevlendirildi. Annesinin ağır hasta olmasını gerekçe göstererek geçici  görevlendirmenin sona erdirilmesini isteyen memur, 13 Kasım 2001, 14 Mart 2003 ve  1 Ekim 2003 tarihlerinde başvuruda bulundu. Başvurular sonrasında idarece, 11 Ekim 2003'te geçici görevlendirme  iptal edildi. Bu sırada, bazı davranışları nedeniyle memur hakkında amiri  tarafından şikayette bulunuldu. Savunması alınan memur, devlet memuruna  yakışmayan tutum ve davranışlarda bulunduğu bildirilerek 6 Şubat 2006'da ikaz  edildi, bir gün sonra ise tekrar Ambarlı Liman Başkanlığı'na görevlendirildi. Memur, söz konusu görevlendirmenin iptali istemiyle dava açtı.  İstanbul 2. İdare Mahkemesi, 2007'de verdiği kararla idari işlemi iptal etti.  Memurun annesi ise 15 Aralık 2008'de yargılama sürdüğü sırada hayatını kaybetti.

İlk derece mahkemesinin kararı idare tarafından temyiz edildi.  Danıştay 5. Dairesi mahkeme kararının bozulmasına hükmetti. Memurun, karar  düzeltme talebi de reddedildi. Bozma kararına uyan mahkeme, 4 Kasım 2011'de davayı reddetti. Memurun,  temyiz ve karar düzeltme talepleri kabul edilmedi. Başvurucu memur, mahkemenin gecici görevlendirmenin iptaline yönelik  2007'de verdiği karardan sonra üst üste iki kez aynı yere görevlendirilmesinde  idarenin hizmet kusuru olduğunu ileri sürerek idare aleyhine tam yargı davası  açtı. İstanbul 2. İdare Mahkemesi, 2009'da davayı kısmen kabul ederek başvurucuya  bin lira tazminat ödenmesine hükmetti. Kararda, idarenin başvurucunun annesinin  hayati derecedeki sağlık sorunlarını bilmesine karşın hukuka aykırı olduğu yargı  kararıyla saptanan bir işlemle başvurucuyu ikinci kez görevlendirmesinin hizmet  kurusu teşkil ettiğini vurguladı. İstanbul Bölge İdare Mahkemesi 2010'da kararı hukuka uygun bularak  idarenin itirazını reddetti.

 

Yaşanan sürecin ardından memur, Anayasa Mahkemesi'ne 26 Şubat 2014'te  bireysel başvuruda bulundu. Başvurucu, hukuka aykırı görevlendirmenin iptal  edilmemesi nedeniyle bakımını yapamadığı annesinin vefat ettiğini belirterek aile  hayatına saygı ve yaşam haklarınının, kötü muamele yasağının ihlal edildiğini  ileri sürdü. Yüksek Mahkeme, aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiğine,  başvurucuya 20 bin lira manevi tazminat ödenmesine hükmetti.

 

 

Kamu görevlilerinin görev yerlerinin değiştirilmesindeki takdir  yetkisi kullanılırken aile hayatına saygı hakkının devlete yüklediği pozitif  yükümlülüklerin de dikkate alınması gerektiğine işaret edilen kararda, naklen  atama işlemine tabi tutulan kamu görevlisinin menfaatleri ile idarenin  ihtiyaçları arasında makul bir dengenin gözetilmesi vurgulandı. Başvurucunun annesinin ağır hasta olduğuna dair sağlık raporlarını  idareye sunduğunun hatırlatıldığı kararda, sağlık mazereti hakkında idarenin  bilgisinin olduğu ifade edildi.

 

Kararda, hasta ve bakıma muhtaç annesine bakabilmesinin ve onun  gündelik ihtiyaçlarını giderebilmesinin kolaylaştırılmasının, bu husustaki hukuki  ve fiili engellerin ortadan kaldırılmasının, aile hayatına saygı hakkının devlete  yüklediği pozitif yükümlülüklerin bir gereği olduğuna dikkat çekildi.

 

Başvurucunun görev yerinin değiştirilmesine ilişkin tasarruflarda  bulunulurken devletin bu yükümlülüğüne de yeterli ölçüde ağırlık verilmesi  gerektiğinin bildirildiği kararda, bu yükümlülüğün başvurucunun görev yerinin  hiçbir koşulda değiştirilemeyeceği anlamına gelmediği, idare tarafından ortaya  konulan gerekçeler ve derece mahkemelerinin bu gerekçelerle ilgili  değerlendirmelerinin önem taşıdığı belirtildi.

 

Kararda, başvurucunun görev yerinin değiştirilmesinin gerekçelerinden  birinin de amirine karşı devlet memuruna yakışmayan tutum ve davranışlarda  bulunduğu iddiası olduğu anımsatıldı.

 

 

Görevlendirme işlemine karşı açılan iptal davasında derece  mahkemesince başvurucunun daha önce devlet memuruna yakışmayan tutum ve  davranışlarda bulunması nedeniyle yazılı ikaz edildiği göz önünde bulundurularak  davanın reddedildiğinin aktarıldığı kararda, "İptal davasına bakan derece  mahkemesince başvurucunun annesinin sağlık mazeretine yönelik olarak hiçbir  değerlendirme, açıklama ve tartışmada bulunulmadığı, aile hayatına saygı hakkının  ihlal edildiği iddiaları hakkında ilgili ve yeterli gerekçe ortaya konulamadığı  anlaşılmıştır." değerlendirmesinde bulunuldu. Başvurucunun, iptal davasına ilişkin yargılama sürecinde tam yargı  davasının lehine sonuçlanmış olduğunu, tarafına tazminat verilmesine  hükmedildiğini bildirmesine rağmen derece mahkemesinin karar gerekçesinde bu  hususa yönelik bir inceleme yapılmadığının ifade edildiği kararda, şu tespitlere  yer verildi:

 

"Olayda başvurucunun annesinin sağlığıyla ilgili mazeretine rağmen  başka bir yere görevlendirilmesine ilişkin işlem, bu işleme karşı açılan iptal  davasında hukuka uygun kabul edilirken bu işlem dolayısıyla açılan tam yargı  davasında ise hukuka aykırı bulunmuştur. İptal davasına bakan mahkemenin tam  yargı davasının sonucundan bilgisi bulunmasına karşı bu konuda hiçbir tartışma  yapmadığı ve bir gerekçe ortaya koymadığı vurgulanmalıdır. Tüm bu nedenlerle  derece mahkemesi karar gerekçesinin görevlendirme işlemiyle güdülen kamu yararı  meşru amacı ile başvurucunun aile hayatına saygı hakkı arasında adil denge  kurulmasına yönelik ilgili ve yeterli unsurlara sahip olmadığı anlaşılmaktadır.  Dolayısıyla bireysel başvuruya konu olayda aile hayatına saygı hakkı kapsamındaki  pozitif yükümlülüklerinin kamu makamlarınca yerine getirilmediği sonucuna  varılmıştır."