Bugünkü tartışmaya nasıl gelindi? Cumhuriyet gazetesi, Suriye’deki isyancı gruplara gittiği ileri sürülen, içinde silahların da bulunduğu malzemelerin yer aldığı MİT TIR’larıyla ilgili fotoğrafları ve videoyu yayınlar. Aslında herkesin bildiği bir gerçeği, görsel olarak kanıtlamaktan başka bir şey değildir bu haber. Bir gazetecilik olayı, hatta başarısıdır. Erdoğan yönetimi ya da hükümetin Suriye politikasının iflası, kamusal yetki ve kurumların nasıl Anayasa’ya aykırı biçimde kullanıldığının, görsele bürünmüş halidir. Dolayısıyla başta Erdoğan olmak üzere, iktidar güçleri tarafından tepkiyle karşılanır. Erdoğan bu olayı, “Casusluk” olarak niteler. “Haberi yapan, bedelini ağır ödeyecek” sözleri ile de yargıya bir anlamda talimat gönderir. Gazetenin Yayın Yönetmeni Can Dündar ve Ankara Temsilcisi Erdem Gül tutuklanır. Gerekçe çok çok ağırdır: “Devlet güvenliğine ilişkin bilgileri temin etmek”, “Gizli kalması gereken bilgileri açıklamak”, “Siyasal ve askeri casusluk”, “Suç işlemek amacıyla örgüt oluşturmak”, “Adil yargılamayı engellemeye teşebbüs etmek’’.Dündar ve Gül tutuklanır ve Silivri zindanının yeni konukları olur. Gazeteciler, Anayasa Mahkemesi’ne (AYM) bireysel başvuruda bulunur. AYM, ‘hak ihlaline uğradıkları’ gerekçesiyle tutuksuz yargılanmalarına karar verir. Alt mahkeme de gazetecileri tahliye eder.

ANAYASA TANIMAYAN CUMHURBAŞKANI

Erdoğan, bugün tartışma konusu olan sözlerini söyler: “Tanımıyorum, saygı da duymuyorum.” Bu sözler, Erdoğan’ın sistemi oluşturan güçlere bakış tarzını ortaya koyan bilindik bir yaklaşımıdır. İktidarda olduğu sürede, kendi amaçlarına engel gördüğü kurumları büyük ölçüde dönüştüren, demokrasinin ana ayaklarını oluşturan ‘güçler ayrılığı’ ilkesini hedefleri önünde engel olarak gören, mevcut anayasa ortadayken ülkenin yönetim biçimini değiştirdiğini açıklamaktan çekinmeyen, her türlü kurum ya da kuralın üzerinde Süper Başkan yetkileri isteyen Erdoğan’ın, Anayasa Mahkemesi kararını ‘’kabul etmediğini’’ açıklaması şaşırtıcı değil. Ancak hiçbir demokratik hukuk devletinde Cumhurbaşkanı ya da Başkan, “Anayasa ya da Anayasa Mahkemesi kararlarını tanımıyorum” diyemez, demez. Derse suç işler, yargılanır.

BU MADDELERE AÇIK AYKIRILIK

Ancak bu sözlerde somutlanan duruş, Cumhurbaşkanı’nın da uymak zorunda olduğu Anayasa’ya aykırılıklar içeriyor. En çarpıcı olan ihlaller, 138. maddede yazılı “yargı bağımsızlığı’ ilkesi, Cumhurbaşkanlığı görev ve sorumluluklarının belirtildiği 104. madde. Bu madde şöyle başlar: “Cumhurbaşkanı, Devletin başıdır. Bu sıfatla Türkiye Cumhuriyeti'ni ve Türk Milleti'nin birliğini temsil eder; Anayasa'nın uygulanmasını, Devlet organlarının düzenli ve uyumlu çalışmasını gözetir.” Yani Cumhurbaşkanı, Türkiye Cumhuriyeti’nin temel esaslarını belirleyen; yasalarını, kurallarını, devlet yönetimi esaslarını gösteren, kişi hak ve özgürlükleri ile yargı bağımsızlığını güvence altına alan Anayasa’yı ‘korumakla’ yükümlü. Gelin görün ki; korumak bir yana, anayasal ilkeleri tanımadığını, kendi politik görüş ve hedeflerine göre Anayasa’yı uygulamadığını söyleyebiliyor.

Mevcut anayasa yürürlükte iken, “Türkiye’nin yönetim biçimini değiştirdik. Anayasa’nın da buna göre değişmesi gerekiyor” diyerek, Anayasa’yı ihlal ettiğini açıkça ilan edebiliyor. Yargı bağımsızlığını içeren 138. madde zaten ayaklar altında. Savcılara ve hakimlere talimat gibi açıklama ötesinde, AYM kararından sonra, “Bu iş burada bitmez” diyerek başlayan, savcı ve yargıçlara yeni talimatlar veren sözler, aykırılığın devam ettiğini gösteriyor. Dahası, AYM’nin kararlarının uygulanmasıyla ilgili 153. maddeye de açık ihlal söz konusu.

ERDOĞAN ‘IN MEŞRUYETİ

Erdoğan’ın AYM kararına bu denli tepki vermesinin ardında sadece Dündar ve Gül’e duyduğu kızgınlık ve mahkemenin, kendisinin hukuk dışı iradesine aykırı davranması mı yatıyor? Bu çok hafif bir değerlendirme olur. Erdoğan seçimlerde açıkça bir siyasi parti lehine taraf tutarak, devlet olanaklarını bir siyasi parti lehine kullanarak, halka bir siyasi partinin iktidarı olmaması halinde kaos olacağı korkuları salarak, başta 104. Madde olmak üzere Anayasa ve yasalara aykırı davrandı. Hakkında, ‘tarafsızlığını yitirdiği ve anayasayı ihlal ettiği’ gerekçesiyle AYM’de 3 dava yürüyor. Son olaydan sonra yeni davalar da söz konusu. Bağımsız hareket eden bir AYM buna ne diyecektir? Mahkemenin ihlal tespit etmesi halinde, siyaseten tartışmalı olan Cumhurbaşkanı’nın meşruiyeti (geçerliliği), artık hukuken de tartışmalı olacaktır. Şu soru ortada: Erdoğan bu kararı tanımadığını açıklayarak, yandaş medya kampanyasıyla Anayasa Mahkemesi hakkında olumsuz kamuoyu oluşturarak, (olası) bir kararı şimdiden önlemeye ya da geçersiz kılmaya mı çalışmaktadır? Cumhurbaşkanı ya da siyaset, meşruiyetini sadece sandıktan almaz; aynı zamanda Anayasa’dan alır. Ve herkes Anayasa’ya uymak zorundadır. Cumhurbaşkanı’nın Anayasa’yı tanımadığı ortamda, vatandaş hangi yasayı tanır. O ünlü özdeyiş: “İmam osurursa cemaat ne yapar?”

ERDOĞAN-HÜKÜMET KRİZİ

Erdoğan ile atadığı hükümet arasında ve hükümetin kendi içinde, bu konuda derin düşünce ayrılığı olduğu görülüyor. Başbakan Davutoğlu daha önce, 2 gazetecinin tutuksuz yargılanması gerektiğini söylemişti. Başbakan Yardımcısı Numan Kurtulmuş, Erdoğan’ın “Tanımam” sözleri için “Kendi düşüncesi” dedi. Cumhurbaşkanlığı Kurtulmuş’a karşı, ‘’Cumhurbaşkanı devlet ve hükümeti temsil etmektedir’’ açıklaması yaparak, Erdoğan’ı hükümetin başı ilan etti. Başbakan Davutoğlu ise, ‘’Hükümet görev başında’’ diyerek Saray’ın had bildirme sopasına karşı gardını aldı, ‘’Bir memurla tartışmaya girmem’’ diyerek de Erdoğan’a dolaylı bir mesaj gönderdi. Erdoğan, belki de siyasal olarak kendi sonunu getirebilecek bir süreci başlattı. Ülkeyi değil, kişisel özlem ve ihtirasları öne alan; Anayasa tanımayan  zihniyet, Anayasa Mahkemesi’ne dayandı.Türkiye, bu kadar tahribattan sonra hukuk devleti mi olacak, yoksa memleketi hangi maceralara sürükleyeceği belli olmayan bir kişinin iradesine mi teslim olacak? Türkiye büyük politik olaylara gebedir...!