Geçenlerde sosyal medyada bir yazım vardı. "Fark dersleri verip avukat olacağım, acaba başarabilir miyim?" diye sormuştum. Bazı arkadaşlarım "Neden olmasın, yaparsın", bazı arkadaşlarım ise "Yapabilirsin ama ne gerek var" diye yanıt verdiler. Ülke bir hukuksuzluk içinde yüzüyor. Çok şükür yüzmesini de iyi biliyor. Zira deniz defter sayfaları gibi arı ve havuz havasında. Basından, Atatürk Orman Çiftliğinin bir bölümünün Amerika büyükelçiliğine satıldığını okudum.

Bizim bildiğimiz kadarıyla ATATÜRK, AOÇ ve diğer çiftliklerini 11 Haziran 1937 tarihinde şartlı olarak hazineye bağışlamıştı. Şartları arasında halkın gezecek, eğlenecek, dinlenecek ve halka katkısız gıda maddeleri üretilmesi vardı. Şimdi, Ulu Önder’in Türk milletine hediyesi olan bu yerleri nasıl olur da Amerika gibi bizim dost bildiğimiz düşmana veriliyor? Bu hukuksuzluk örneği diğer hazine toprakları için bir referans olabilir mi acaba? Hayatı boyunca savaş alanlarından geçerek kurduğu bu ülkenin topraklarını yabancılara verilmesi Ulu Önder’e tahammülsüzlükten ileri gelebilir. Ancak, amaç halkın yararlanabileceği bir alanlar yaratması O’nun büyüklüğü ile örtüşür.

ATATÜRK Orman Çiftliği'nde olduğu gibi. Peki, bizler ülkenin hukuk kuruluşlarının neden sustuğunu anlamak istersek yanıtı kimden ve hangi yetkili ağızlardan alacağız? Aslında yanıtlayacak kişi biliniyor. Ancak halkımız ne der bilemeyiz. Zira Türk halkı unutkandır. Sorgulayan olamamıştır. İşte halk adına sorgulayan hukukta susarsa çiftlikler de satılır, diğer topraklar da. Bağış mektubuna göre asla satılamaz. Sonuçta hepimize geçmiş olsun!