''Adam olmak cinsiyet meselesi değil, şahsiyet meselesidir'' demiş üstad Necip Fazıl! Çocukluğunda herkes ''adam olmak'' sözünü büyüklerinden duymuştur. Anneler, babalar çocuklarına ''Adam ol!'' derler. Kadın, erkek fark etmez, bu cinsiyet anlamında değil, erdemli bir kişilik anlamındadır.

Büyükler çocuklara, gençlere her zaman 'ne olacaksın' diye sorarlar. Ne olacağından önce; aileler çocuklarına, öğretmenler öğrencilerine ''adam olmayı'' öğretmelidirler. Ailenin vereceği eğitim bireyin karakterinin oluşmasında çok önemlidir. Özü ve karakteri düzgün kişi, topluma faydalı, adam gibi adam olmayı başarabilir. Bunun için öncelikle ebeveynlerin ve öğreticilerin kendilerinin adam olmak meziyetlerini taşıması gerekir.

Adam olmak sözde kolay gibi gözükür ama zor zanaattır. Kişinin; terbiyeli, dürüst, güvenilir, ailesine ve çevresine saygılı, örf ve adetlere bağlı, prensipli, farklı bir duruşu olan, cesur, kimsenin hakkında gözü olmayan, başkalarının hakkını gözeten, erdem sahibi, onurlu, kültürlü, disiplinli, kendini geliştiren, ''yaratılanı Yaradan'dan ötürü seven'' bir insan olmasıdır.

'Adam gibi adamdır' denmesini istiyorsan; zorluklar karşısında asla yılmayıp, yol aldığın insanlarla birlikte omuz omuza mücadele edeceksin. Yapmacık olmayacaksın. Çevrende zor durumda olanlara yardım edeceksin. Topluma faydalı olmaya çalışacaksın. Umudunu yitirmeyip, dik ve onurlu yaşayacaksın. Yerini ve konumunu bilip ona göre davranıp, nerden gelip nereye gittiğini bileceksin. ''Aslını inkar eden neslini inkar eder'' sözünden yola çıkarak kişiliğini, özünü ve benliğini kaybetmeyeceksin.

Her zaman insanın kalbi ve beyni eşit çalışacak. Beynin farklı düşünürken, kalbin farklı hissetmeyecek. Ailene önem ve değer vereceksin. Yakınlarını ve çevrendekileri, yalan söyleyip kandırmayacaksın. Özün, sözün, düşüncen, eylemin aynı olmalı. Güler yüzlü ve samimi olacaksın. ''Beyninde dokuz tilki dolaşıyor, hiçbirinin kuyruğu birbirine değmez'' karakterinde olmayacaksın. Sürekli kötülük düşünüp, nasıl laf sokarım, aşağılayıp, ezerim diye düşünmeyeceksin. İyi şeyler düşünüp, iyi hissedeceksin ki, sen de iyiliği ve güzelliği bulasın.

Toplumumuzda genel bir hastalık olan; onun var benim niye yok, O almış ben de alayım diye hasetlenmeyeceksin, akıl ve vücut sağlığın bozulur. Kıskançlık içine girip, hırslarına yenik düşmeyeceksin. ''Aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz.'' Bulsa da elinde tutamaz. Çevrendeki insanların, arkadaşlarının başarılı olması, bir yerlere gelmesi seni mutlu etmeli. Çünkü bu sana zarar vermez, yarar sağlar. İnsanların yüzüne gülüp, arkasından kuyusunu kazmaya çalışmayacaksın. Bu hareketin bir gün ''bumerang'' gibi sana döner, seni vurur.

Beraber yola çıktıklarını, yolda giderken karşılaştıklarına değişmeyeceksin. Çünkü o yoldan dönüşte yalnız kalabilirsin. Çıkar peşindeki insanların sahte samimiyetlerine kapılıp, gerçek dostlarını satmayacaksın. Çevrendeki insanları çıkarların için kullanmayacaksın. İnsanların samimiyet ve bağlılıklarına, aynı samimiyet ve içtenlikle karşılık vermelisin. Ben makam, güç sahibiyim diye havaya girip, insanları küçümsemeyeceksin. Çevrendeki kalabalıklar gözünü kamaştırmayacak. İnsanların en zirve yaptıkları anlar düşmeye en yakın oldukları anlardır.

Kısacası makam, mevki, meslek sahibi, her şey olabilirsin ama adam olmak ayrı bir meziyet gerektirir. Adam olmak kolay gibi gözüken ama sonu olmayan meşakkatli zor bir zanaattır. İşin asıl güç olan kısmı; ''adam olmayı başarabildikten sonra adam kalabilmektir.