Türkiye'nin Doğu Akdenizde Libya'nın meşru hükümeti ile yaptığı mutabakat sonrası Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın "gerekirse ve isterlerse askeri destek verilebileceği" sözü önümüzde yeni bir dönem kurgusunu yapmaya zemin hazırladı.

Türkiye için Afrika'ya açılan kapı niteliğindeki Libya'nın Yemen'e benzemesine ramak kaldığı şu günlerde ülkede kimin askeri varsa onun sözünün geçtiği bir gerçek.

Uluslararası siyasette meşru kabul edilen Uluslarası Mutabakat Hükümeti (UMH) Başbakanı Fayiz Es- Serrac'ın şimdilik Türkiye'den asker isteyip istemediği belli değil ancak hükümete saldırılarının ardı kesilmeyen Hafter'in elindeki silahların menşei Rusya ve ABD.

Katar'ın etrafı kuşatıldığında Türkiye'nin ülkedeki askeri üssünün Basra Körfezi'ndeki tansiyonu düşürdüğü malum. Yemen'de üssümüz olsaydı şu an

İran ve Irak'ın yıllarca birbiri ile savaştırılmasının acıları geçmemişken Yemen'de Suudi Arabistan ve İran'ın devam ettirdiği vekalet savaşları geçmişten ders alınmadığını gösteriyor.

Hafter eliyle Libya bölünmeye çalışılıyor..Tehdit Trablus, Mısrata sınırlarına dayandı. 

Türkiye, BM’nin tanıdığı Libya’nın meşru hükümeti olan Trablus’a yardım için bölgeye asker göndermeli mi? tartışmaları tüm harareti ile ülke gündeminde devam ediyor.

Türkiyeci Misrata

Asker göndermek, üs kurmak bölgede barışı tesis etmek için kaçınılmaz tek yoldur. Hafter ve etrafındaki paralı askerlerin diplomasi ile ikna edilmeyeceği aşikârdır. Yeni Şafak'tan Zekeriya Kurşun'un konuya dair yazısında belirttiği gibi "Zira Hafter'e bağlı gruplar, Türk, Türkçü, Türkiyeci ve Osmanlı diye suçladıkları Mısrata halkından intikam alma naraları atarken; onları durduracak tek çare Türk askerinin varlığı olacaktır."