Türkiye'de birçok kamu kurum ve kuruluşu özelleştirildi. Özelleştirmenin hedefi bu kurumları hantal yapıdan kurtarmak, işletmeleri rantabl hale getirmek, kar marjını artırmak, sorunlara hızlı çözüm üretmekti. TEK, yani şimdiki adıyla TEDAŞ da bunlardan biri.  TEDAŞ özelleşmeden önce her yerleşim biriminde şefliği vardı. Vatandaş işini daha hızlı yapabiliyordu. TEDAŞ özelleştirildi, Karadeniz Bölgesi'nin bütün elektrik işlerini AKSA üstlendi. 

Peki AKSA ne yaptı? İşe sokak lambalarını sökmekle başladı. Ardından kırsalda yazın gelip kışın giden vatandaşın saatini borçları nedeniyle söktü. Cumartesi günleri vatandaşa hiçbir ihbarname göndermeden, bir uyarı yapmadan elektriğini kesti. Ve vatandaşların ucuz elektrik kullandığını bahane etti. Yatırım maliyetlerinin arttığı söylenerek vatandaşlara ek fatura çıkarıldı. Bu fatura borçlarını ödemeyen vatandaşların da elektriği kesildi. Fakat, Karadeniz Bölgesi vatandaşların elektrik faturalarını en çok düzenli ödediği bölgeler arasında ilk sırada yer alıyor.  Eskiden faturaları 3-4 ay geciktirirdik, sonra faiziyle birlikte öderdik. Ama şimdi faturanızı 3 gün geciktirdiğiniz zaman elektriğiniz kapatılıyor ve tekrar açtırmak için belli bir parayı ödemek zorunda kalıyorsunuz. Yani AKSA'nın elektrik faturalarını geciktirmeye en ufak bir tahammülü, hoşgörüsü yok. Hemen ekipler kapınıza dayanarak elektrik saatinizi mühürlüyor. Ve sizi mührü kaldırtmak için ek bir fatura ödemeye mecbur bırakıyor. 

TÜKETİM BEDELİ FATURANIN YARISI KADAR

Diğer yandan kendi faturamdan örnek vereyim... Bana en son 138 TL'lik elektrik faturası geldi. Faturayı incelediğimde tüketim bedelinin karşısında 72 TL yazıyordu. Ben 72 TL'lik elektrik tüketmiştim ama ödemek zorunda kaldığım fatura ise 138 TL idi. Yani neredeyse tüketim bedelinin yarısına tekabül eden 66 TL daha ödemek zorundaydım. Dağıtım bedeli, kayıp-kaçak, enerji fonu, TRT payı gibi kalemlerle faturam 72 TL'den 138 TL'ye çıkmıştı. Tabii ki, devletimiz vergisini alacak, birtakım maliyet hesaplarını faturaya yansıtacak ama bu rakam asla tüketim bedeline eşdeğer bir tutar olmamalı diye düşünüyorum. Sadece ben değil, bütün vatandaşların dert yandığı konuların başında tüketim bedelinin dışında ödemek zorunda kaldığımız bu kalemler geliyor. Örneğin kayıp-kaçak diye faturalarda bir kalem vardı. Vatandaşlar bunu ödememek için mahkeme başvurdular. Danıştay ve Yargıtay kayıp-kaçak oranının tüketicilerden tahsil edilemeyeceği yönünde karar verdi. Ardından konuyu Anayasa Mahkemesi'ne taşıyan şirketler Danıştay ve Yargıtay kararlarını iptal ederek kayıp-kaçak oranını tüketicilerin ödemesi gerektiğine karar verdi. Yani yüksek mahkemeler bile ne yönde karar vereceklerini kestiremiyor.