Bizler çocukken günler öncesinden başlardı bayram hazırlıklarımız. “Bayram temizliği” adı altında tüm ev tepeden tırnağa temizlenir, sonra bayramlıkların alınması için yapılacak alışveriş telaşı başlardı. Arife günü ikram edilecek baklava ve börekler açılır, bayramlaşmaya giderken büyüklere götürülecek çikolata ve hediyeler hazırlanırdı. Aldıklarımızı giymek için heyecanla sabahı beklerdik.

Bayram namazı ile başlardı bizde bayram. Camiden dağılan kalabalığı görünce evde büyüklerin ellerini öper, onların sıcak sarılmalarını ruhumuzun en derininde hisseder, aldığımız bayram harçlıkları ile hem mahçup, hem de mutlu olurduk.

Evi saran yeni demlenmiş çay ve taze ekmek kokusu, kahvaltı vaktinin geldiğini hatırlatırdı bize. Hep birlikte kahvaltı masasını hazırlardık. Her zamanki gibi olmayan, diğer günlerdekilerden mutlaka bir farkı olan, “özel” hissettiren bir kahvaltı olurdu bayram sabahlarındaki kahvaltılarımız. Sabahın ferahlığı, bir arada olmanın mutluluğu ve bayramın heyecanıyla huzur içinde başlardı yeni gün.

 İlk ziyaretlerimiz kaybettiğimiz sevdiklerimize olurdu. Mezarlık ziyaretleri sırasında onlarla yaşanan anıları yad eder, Kuran okur, dualar eder, bazen gözyaşı döker ve hayatın gerçeğinin bir kez daha farkına varmış olarak oradan ayrılırdık.

Sonra diğer ziyaretlerimiz başlardı. Düsturumuz her zaman önce büyüklerle bayramlaşmak olurdu. Babaannem, anneannem ve dedelerimle geçirilen vakitler, o tatlı telaş, ikramlar, sohbetler ve hiç bitmesin istediğimiz vakitlerden sonra diğer ziyaretler için yola çıkar, büyüklerin hep önemli ve kıymetli olduğunu hiç unutmazdık. Halalar, teyzeler, dayılar, amcalar ve diğer aile üyeleriyle bir araya gelmek için büyüklerin vesile, değer ve bir arada tutanlar olduğunu her bayramda bir kez daha anlardık. Sadece aile değil, akraba ve komşularla bayramlaşmayı da severek uyguladığımız görev sayardık.

Tatlı telaş bayram boyu sürerdi. Evimize gelenleri en güzel şekilde ağırlamak için elimizden geleni yapardık.

O günün çocukları, bugünün büyükleri olduk. O günün büyüklerinden kayıplar verdik. Bayramlar da değişti, bizler de. Geçen günlerin tekrar yaşanmayacağının hüznü var içimizde. Ama yeni bayramların kıymetini bilmek de elimizde.

Samimiyet, iyi niyet, birlik, beraberlik ve dayanışma içinde geçen vakitler, bayramı bayram yapan. Hiç biri eksilmesin yüreklerimizden..

Bayramımız kutlu olsun.

Sağlıcakla kalın.