Geriye dönüp baktığımda verdiğim küçük-büyük her türlü kararın sonucu, birer puzzle parçası gibi birbirine ilişerek aslında bana ait bir hikaye oluşturmuş. Bu hikaye öyle bir hikaye ki bazen “keşkelerle” şekillenirken bazen de “iyi kilerle” yoluna devam etmiş. Farkında olsam da olmasam da verdiğim her karar beni bir yol ayrımına sürükledi ve bu ayrımlarda takındığım tavırlar ise tecrübe denen bir birikim oluşturdu.

Yaptığımız her bir seçim bize yeni bir yön verir, o yüzden hayatımızdaki seçimler aslında sandığımızdan daha önemlidir. Evet, bu dünyaya geldiğimizde bazı şeyleri biz seçemiyoruz. Örneğin, doğum günümüzü, nerede ve hangi ailede doğacağımızı, ismimizin ne olacağı gibi bazı şeyleri biz seçemiyoruz ama şunu da bilmek gerekir ki bizim yapamadığımız bu seçimler bile aslında başka insanların seçimlerinin birer sonucudur. O yüzden istediğimiz bir hayata sahip olmak için yaptığımız seçimler konusunda çok titiz davranmalıyız ve unutmamak gerekir ki doğru adımı atmak her zaman iyi hissettirmeyebilir ama önemli olan buna rağmen o kararı verebilmektir. Hayatta sadece mutlu olmayı dileseydik ve seçimlerimiz sadece mutlu olmak üzerine şekillenseydi muhtemelen çalışan hiç kimse olmazdı ve herkes sağlıksız bir şekilde beslenirdi:) Demem o ki seçimlerimizde aradığımız tek kriter mutluluk olmamalı…

İstediğimiz hayatı yaşamak aslında çoğu zaman bizim elimizde ama nedense genelde o çuvaldızı kendimize batırmak konusunda pek de iyi değiliz. Eğer iyi bir şey oluyorsa anında o şeyi sahipleniriz ama kötü bir şey oluyorsa konuyu kendimize çekmemek için elimizden geleni yaparız ya da en azından suç ortağı ararız. Ancak hayatta nasıl başarıları sahipleniyorsak kötü sonuçları da sahiplenmeliyiz çünkü asıl gelişim alanı kötü sonuçlardır. Bu kötü sonuçları sahiplenir Ve birer öğreti haline getirirsek bir sonraki seçimimizde doğru olana yaklaşmış olacağız. Herkes bir şekilde sağlıklı, zengin, başarılı ve rahat bir hayat yaşamak ister. Böyle bir hayatı belki de %99’umuz istiyordur ancak acaba neden %1’imiz sadece bu isteğine erişebiliyor, bu insanlar neyi farklı yapıyor olabilir ki gerçekten istedikleri gibi bir hayat yaşıyorlar? Cevap basit aslında; seçimleri. Bu %1’lik dilime giren insanların ortak noktaları; yaptıkları seçimlerde her zaman varmak istedikleri sonucu hayal ediyor ve ona göre adım atıyor olmaları.

Yolculukları her zaman keyifli mi geçiyor derseniz aslında hayır ancak onlar için yolun ne kadar güzel ve keyifli olduğu değil yolun sonunun nereye vardığı önemlidir. Bu insanların yaşadığı hayata imrenmekten kendimizi alıkoyamayız ama acaba onların attığı adımları atabilecek kadar cesur muyuz? Geç uyanıp günün yarısını uyuyarak geçirmek kolaydır ama erken uyanıp sabahın o erken saatlerinde çalışmak zordur, televizyon karşısında saatlerce vakit geçirmek kolaydır ama bir kitabı alıp onu bitirme arzusu içinde olmak zordur, sadece eğlence odaklı bir arkadaş çevresine sahip olmak kolaydır ama dünyayı değiştirebilecek bir arkadaş çevresine sahip olmaya çalışmak zordur, sağlıksız beslenip bedene eziyet etmek kolaydır ama öğünleri kontrol edip düzenli spor yapmak zordur, sevilen bir işte çalışmak kolaydır ama çalışmak zorunda kalınan bir işi sevmek zordur, bir sınavda kopya çekip yüksek not almak kolaydır ama hakkıyla gece gündüz çalışıp yüksek notlar olmak zordur.

Yani demem o ki kolayı seçmek basittir ama bize bir şey kazandırmaz, mutlu oluruz belki ama her zaman başkalarına imrenmeye devam ederiz. Zor olan, imrenilecek bir hayat yaşamak ve yol ayrımlarında zoru seçebilecek kadar cesur olmaktır.

Mutlu hafta sonları.