İnsan,  kalbini elinden geldiğince temiz tutmalıdır. Çünkü insanın niyeti neyse eline geçecek olan da odur. İyi niyetli insanlar kimseye karşı kötülük düşünmeyen, affetmeyi bilen,  kurnazlık yapmayan kimselerdir. Kötü niyetli olan kimseler ise iyi niyetli olanların aksinedir. Kötülük isterler, ve kötülükten beslenirler. Moral bozmayı, can acıtmayı iyi bilirler. İnsanın bir kusuru olduğu zaman bunu başkalarının yanında açıkça söylemekten hiç çekinmezler.

Kişiyi başkalarının yanında rezil etmekten, utanç durumuna düşürmekten zevk alan zavallı kimselerdir böyle insanlar.  Her şeyi yanlış anlayan kimselerdir. Onlara iyilik ettiğiniz zaman bile bundan şüphelenip altında başka şeyler ararlar. Çünkü kalpleri kin ile doludur, kıskançlık ve sevgisizlikle  doludur. Kendileri kötü olduğu için başkalarını da kendileri  gibi zannederler.

Niyeti bozuk olan kimse yaptıkları ile yüceleceğini zanneder fakat olay hiç de öyle insanların istediği gibi  gelişmez. Kötü kimselerin aklından geçirdiği sinsilikler, akıl oyunları er geç ortaya çıkar ve başkasına kötülük yapayım derken bomba kendi ellerinde patlar. Yani pusula kendilerine döner ve kötü niyetlerinden dolayı da kimse tarafından sevilmezler.

Böyle insanlara ne saygı duyulur ne de sevgi. Çevresindeki insanlar  kötü niyetli kimselere güvenmez. İnsan elinden geldiği kadar iyi niyetli olmaya çalışmalıdır, kendine olmayan bir başkasında olan iyi şeyler, mutlulukları, sevgiyi, saygıyı kıskanmamalıdır. Kendindeki hataları düzeltip iyi niyetli insan olmaya çalışmalıdır.