Bozuk kovaları tanımaya devam edelim!

Tansu Çiller! Türk milletinin başına gelmiş dertler içinde ilk beşe girebilecek biridir. Seçilmesinde, saygı duyduğum siyaset büyüklerim sayesinde maalesef katkım vardır! Ülkemizi Siyasal Ümmetçi İhvancılardan kurtarabilirsek, ben de yarım kalan “kitap yazma” işime devam edeceğim. O zaman bu Amerikan vatandaşının seçilmesinin arka planını yazacağım! Tabii Allah sağlık verirse!

Çiller, Türk Tarihini bilmez. Türk milletini ve ülke siyasetini, ülke coğrafyasını da hiç bilmez! Seçilmesinde katkısı olan milletvekili arkadaşlarımla onu yetiştirmek, millileştirmek için çok uğraştık, fakat “T.C Başbakanı” olma onurunu idrak edemeyen birini millileştiremedik.

Eşinin seçtiği, Mümtazer Türköne-Şükrü Karaca-Hüseyin Kocabıyık adlı danışmanları, onu istedikleri kalıba soktular. Bu üç danışman yıllarca FETÖ için, sonra da Erdoğan için çalıştı! İçlerinde yıllarca hapis yatan, sonunda Çakıcı gibi Bahçeli marifetiyle serbest kalan var.

Mehmet Ağar’ın, önce Adalet Bakanı sonra İçişleri Bakanı yapılmasında, FETÖ’nun elini öpmesinin ve ona teslim olmasının rolü büyüktür. Ağar ve ekibi, Çiller gibi birini yönlendirmekte hiç zorlanmadı. Öcalan’ı öldüreceğiz diye, örtülü ödenekten milyonlarca lira aldılar!

İçişleri Bakanı iken Susurluk olayı patladı! Ağar istifa etmek zorunda kaldı. Yerine Pensilvanya’nın Çiller’e telkiniyle Akşener İçişleri Bakanı yapıldı.

Emniyet Genel Müdürlüğüne de FETÖ’nun ve Çiller’in Prensi Kemal Çevik getirildi. (Şu an AKP Antalya Milletvekili.)

Mal varlıklarının aklanması için kurulmuş olan RefahYol İktidarı ve İçişleri Bakanı yapılan Akşener sayesinde Susurluk olayı kapatıldı. Ağar, yıllar sonra kısa bir süre cezaevinde kaldı! Erdoğan’ın talimatıyla, kapatılmış olan Yenipazar-Aydın Cezaevi tekrar açıldı, tek mahkum için (Ağar) hazırlandı!

Yanına helikopter pisti de yapıldı. Türk Ordusunun Genelkurmay Başkanı “Terör Örgütü kurmak” suçlamasıyla 4 metrekare hücreye atılırken,

Mehmet Ağar özel cezaevinde tatil yapar gibi ağırlandı.

Kova yine döndü geldi, aynı pisliklerle Türk milletinin önünde durdu.

Bu defa kova içinde, yine benzer kişiler vardı. Siyasal Ümmetçilerin ve İhvancıların önderi Milli Görüşçüler ve mal varlıkları şaibeli siyasetin hırsız takımının temsilcileri.

Ne ilginçtir ki, bu pisliklerin tamamı bugün Saray’da Erdoğan’ın korumasında çalışmaktalar. Basınımıza göre bunlar hala itibarlıdır ve televizyon ekranları bunlara açık, fakat bizlere KAPALIDIR…

Cumhuriyet tarihi incelenince görülecektir ki, Türk Devletine karşı yapılan silahlı kalkışmalar ve geleceğimizi çalan büyük soygunlar, mutlaka üçü tarafından birliktelikle yapılmıştır.

Şeriatçılar-Bölücü Kürtçüler-Vatan Hainleri Hırsız takımı!

Tam belimizi doğrultacağımız zaman, bu pisliklerin emperyalist patronları, mekanizmayı harekete geçirir, basınımızın şerefsiz ve parayatapar elemanları da kullanılarak geleceğimiz, ama kriz yaratılarak, ama terör kışkırtılarak çalınır.

Bir türlü “örgütlü toplum” olamayan Türk milleti de, algı operasyonlarıyla, kendisini soyanlara oy verir! Yoksa biz millet olarak hırsızı mı seviyoruz?

Başka türlü AKP’nin, hala nasıl %25-%30 bandında oy aldığının mantıklı bir izahı olabilir mi?

Konu, demokratik bir seçimle yapılacak iktidar değişikliği olsa kimsenin korkmasına gerek yok. O zaman bizlerin de yeniden siyaset yapmamıza ihtiyaç olmazdı. Ama kazın ayağı öyle değil! Önümüzde tam bir beka sorunumuz var. AKP ve HDP Türk milletine, ulus devlete, üniter yapıya yani Cumhuriyet rejimine karşılar! Anayasamızın ilk 6 maddesine de karşılar. Bir bölümü “Kürdistan” olacak “Federe İslam Devleti” hem onların hem de patronları emperyalist devletlerin isteğidir.

AKP’nin “Organize Suç Örgütü” gibi çalıştığını, demokrasiye inanmadığını, biat “Şartsız İtaat” ile yönetildiğini, gerektiğinde “İnsan Öldürmeye” gidecek kadar suça boğulduğunu yıllardır yazar söyleriz. (Boğaz Köprüsü)

Önümüzdeki dönemde öyle korkunç şeyler duyacaksınız, öyle çirkinliklere şahit olacaksınız ki, AKP’ye yanlışlıkla bir kez oy vermiş olanlar bile utanacak.

Yarın, ne yapılması gerektiğini anlatalım ve beraberce bir karara varalım, tamam mı?