Günlük hayatımızda farkında olmadan ya da bilinçli bir şekilde bazı şeyleri erteleriz, sonraya bırakırız. Bu ertelediklerimizi bazen hayata geçiririz bazen ise unutup gideriz ya da unuttuğumuzu zannederiz.

Peki burada ertelediğimiz şey gerçekten o an yapılmaması gerektiği için mi yani zamanı gelmediğin için mi ertelenir yoksa korkumuzla yüzleşmemek için yapmaktan kaçındığımız bir şey midir?

Erteleme davranışından şikayetçi olanların önce bu soruya doğru yanıtı vermesi gerekmektedir.

Her birey için yaşam en değerli unsurdur. Hiçbir anımızın geri gelmeyeceği gibi bizlerde hiçbir zaman geride bıraktığımız kişiler olmayacağız.

Çocukluktan itibaren kişiliğimiz, hedeflerimiz, ideallerimiz ve hayallerimiz biçimlenmeye başlar. Ancak bu durum sadece başlamakla kalmaz. Hayallerimize inanır ve şevkle hayallerimizin peşinden koşmaya başlarız. Özellikle ergenlik ve gençlik döneminde bu hayallerimiz ve isteklerimize sarılır, sonsuz bir umut ve inançla kendimizi gerçekleştirmeye çabalarız.

Ama ya sonra… Sonra ne yazık ki çoğumuz bu tutkuyu, motivasyonu kaybediyor ve bizim kendimize çizdiğimiz değil de bizim için çizilen yaşam yollarında yürümeyi tercih ediyoruz. Belki bu daha güvenli geliyor bize. Birçok istek ve hayalimizden vazgeçiyor ya da daha kötüsü onları sürekli ertelemek gibi bir kötü alışkanlık ediniyoruz. Sanki şimdi içinde olduğumuz an önemsiz ve geçiciymiş gibi algılamak ve sonraki, aslında bilinmeyen bir gelecek zamanda bu istek ve hayallerimizi gerçekleştirebilecekmiş gibi yaşamak. Bilinçli veya farkında olmadan buna inanmak. Belki de isteklerimizi gerçekleştirememiş olmanın, bu hayal kırıklığının acısından kaçan egomuzun geliştirdiği bir savunma mekanizması bu ertelemeler; yapamayacak olmanın acısını çekmektense, daha sonra yapacağına inanmak.

Ancak ne var ki biz ömrümüzün zaman çizgisinde ilerledikçe ertelediklerimiz de birlikte ilerliyor ve aradaki mesafe hep aynı kalıyor, kapanmıyor. Peki ne zamana kadar erteleyebiliriz?

Henüz yaşıyorken –ki ne zaman biteceğini bilemediğimiz bir yolculuk bu- ertelediklerimizin içinde gerçekten olanaklı olmayanları ertelenenler listesinden çıkarmak ve acısıyla yüzleşmek ama geriye kalanları ise artık ertelemeyi bırakmak ve ilk günkü cesaret ve tutkuyla bir an önce harekete geçmenin önemini yadsımamak gerekir.

Soru ve görüşleriniz için iletişime geçebilirsiniz.

https://www.instagram.com/psk.benaydiyadin/