Merhaba değerli okurlar. Hayatta birçok şey kontrolümüzün dışında gerçekleşir. Bu durumlar olmasını istemediğimiz şeyler olsa bile bir şekilde gerçekleşir.

Her ne kadar hayatımızın kontrolünün bizim elimizde olduğunu söylesek de olmadığının içten içe farkındayızdır. Ancak yaşam telaşı ve koşturmasından ötürü bunu bazen unutup yaşanan olaylar için üzüntü, öfke, hayal kırıklığı gibi duygular hissedebiliriz.

Her birimizin hayatı ‘böyle olmasaydı, şöyle olsaydı’ gibi deyimlerle dolu. Bu durumları bazen düzeltebilir bazen düzeltemeyiz. Kötü yaşantılardan, tecrübelerden sonra oraya takılıp ‘keşke şöyle yapsaydım, şu da olabilirdi’ gibi söylemlerle ya da olmamış ama olabilecek iyi senaryoları düşünerek mi geçireceğiz zamanımızı. Belki de geleceğe umutla bakacağız.

Bu durum her birey için farklılık gösterebilir. Ancak kontrolümüzün sınırlı, olmaması gerekenleri önleme gücümüzün kısıtlı olduğu dünyada istemediğimiz, değiştiremediğimiz bu gibi durumlarla baş etme gücü ‘KABUL’ den geçer.

Bazı insanlar yaşanılan durumları kabul ettiklerinde kendilerini vazgeçmiş olarak adlandırıyorlar. Aslında bu yanlış bir tutumdur. Kabul edildiğinde asıl olan birey kendisini teslim etmesidir.

Teslimiyete huzur ve güven duyguları eşlik ederken vazgeçmek umutsuzluk ve başarısızlık hislerini beraberinde getirir. Bu farkı şöyle daha iyi açıklayabiliriz; teslimiyet iyice düşünüp süzgeçten geçirildikten sonra atılan bir adım, vazgeçmek ise güçlü ve duygusal bir tepkidir.

Beklemediğiniz, istemediğiniz, farklı olmasını umduğunuz bir şeyler gerçekleştiğinde direnç göstermek, olanı reddetmek, inkar etmek isteyebilir; kaçınma eğilimi gösterebilirsiniz. Ancak bu, zorluklarla mücadele etmenizi zorlaştıracağı gibi, iyileşme sürecinizi de olumsuz etkileyebilir. Oysa ki kabullenmek:

Her zorluğun ardındaki dersi, amacı, çıkarımı bulmanıza yardımcı olur.

Zorluklarla, sorunlarla savaşarak yorulmak yerine onları kucaklamanızı sağlar.

Başınıza gelenleri yargılamakla zaman kaybetmenizi engeller.

Daha iyi, daha güzel günlerin gelecekte olduğunu fark etmenizi sağlar; içinizi umutla doldurur.

Her şeyi olduğu gibi kabul etmek, nasıl olması gerektiğine dair beklentilerinizi bırakmak demektir. Bunun yerine, her şeyin olduğu gibi olmasına izin vermektir. Kabul, ‘Bu neden benim başıma geldi?’ sorusunun zıttıdır. Gerçeği değiştirmeye çalışmak, kaybetmeniz garanti olan bir savaştır ve beraberinde acıyı, öfkeyi, kaygıyı getirebilir; bu nedenle kabul etmek teslimiyetle birlikte rahatlama ve sonrası için görü berraklığı sağlar. Ayrıca, kabul gerçek sorunu tanımanıza, yüzleşmenize yardımcı olur ve problem çözmeyi destekler.

“Değişime doğru atılan ilk adım farkındalıktır. İkinci adım kabullenmektir.”

NathanielBranden

Soru ve görüşleriniz için benimle iletişime geçebilirsiniz.

[email protected]

Instagram: psk.benaydiyadin