Kutsal kitabımız Kuran’ı Kerim, söz ile davranışın uygun olmasını ister yani emreder.

Bir başka şekilde söylemek gerekirse söz ve davranış birliği, kamil insan olmanın ilk ve önemli temel şartlarındandır.

Bilinmelidir ki; terbiyenin varlığı ve başarısı, insan söz ve davranışlarının uygunluğuna bağlıdır, ölçü de onlardır.

Davranışlar sözlerin doğruluğunu ortaya koyan delillerdir.

Davranış ile söz uygunluğu,bize kurallara göre hareket edildiğini gösterir.

Yapmadıklarını söylemek veya yapamayacağı bir şeyi yapacağım demek, münafık kişinin alametlerindendir.

Söz verdiği andan sonra, nazik bir durumda sözünden caymak, Allah katında en çok kin beslenen davranışlar arasında yer almaktadır.

Ahdini yerine getirme dediğimiz söz ve davranış uygunluğu konusunda Kuran’ı Kerim’de birçok ayet yer almaktadır. Değerli okuyucularımıza bu ayetlerin manalarından bir demet sunuyoruz:

“Müminlerden öyle erkekler vardır ki Allah’a verdikleri sözde durdular.

Kimi adağını ödedi, kimi de bekliyor. Onlar verdikleri sözü asla değiştirmediler.

Onlar ki emanetlerine ve verdikleri söze riayet ederler.

Hayır, öyle inandıkları gibi değil. Kim verdiği sözü ve emanetini yerine getirir, Allah’tan sakınırsa, şüphesiz Allah tarafından sevilecektir.

Gerçekten sana biat edenler, ancak Allah’a biat etmiş olurlar.

Allah’ın kuvvet ve yardımı o biat edenlerin vefa ve sadakatlerinin üstündedir.

Onun için kim cayarsa, ancak kendi aleyhine caymış olur.

Kim de Allah’a verdiği sözü yerine getirirse, Allah da ona büyük bir mükafat verecektir.

Allah’a verdiğiniz sözlerinizi, yemin ve adaklarınızı yerine getiriniz.”