Değerli okurlarımız inanıyor ve biliyoruz ki eğitim,tüm toplumu içine alır ve süreklilik arzeder.Çocuklarımızın gelece hazırlanması eğitimle mümkündür.Toplumumuzun geçmişten gelen kültür mirasını yarınlara taşıyabilmesi için eğitim şarttır.Yetişen genç nesillerimize maddi ve manevi değer yargılarını aşılama,milli hedeflere ulaşma eğitimle verilir.Sevgi ve saygı,doğruluk ve dürüstlük,iyi niyetli ve hoşgörülü olma,ahlaki ve hukuki kurallara uyma,örf ve adetlere saygılı davranma eğitimle mümkündür.

Eğitimi sağlam temellere oturtulmuş,eğitimcileri iyi yetişmiş,çocuklarımız ve gençlerimiz de,geçmişle gelecek arasındaki bağları iyi ve sağlam kurabilir şekilde yetiştirilmiş ise,böylece meydana gelecek toplum,geleceğe daha bir huzur ve güvenle  bakacak,daha çağdaş normlara ulaşacaktır.

Değerli okuyucularımız; elbette ki,çocuklarımızın ve gençlerimizin yetiştirilmesi sadece okullara bırakılmamalıdır.Bu konuda ailelere çok büyük görevler düştüğü her zaman üzerinde durduğumuz bir gerçektir.Aile ve okul her hal ve ahvalde işbirliği içinde olmalıdır.Yani ailenin sorumluluğu,Türk toplumumun aileye verdiği önemle ilişkilidir.Bizim aile yapımızda yetişen gençler,hiçbir zaman aileyi küçük düşürecek,ailenin yüzünü kızartacak hal ve hareketlerde bulunamazlar,çokça kullandığımız bir deyimle,”ailenin yüzkarası”olmazlar…Genelde böyle olmasına karşın,bazı istenmeyen durumlarla karşılaştığımız bir vakıadır.Gençlerimizin okul içi ve özellikle de okul dışı hal ve hareketlerini kontrol etmek her ailenin öncelikli görevi olmalıdır. Gençlerimizin düştüğü ya da düşürüldüğü uyuşturucu,uygunsuz davranışlar ve çirkin ve pis bataklıkları,zaman zaman televizyon ekranlarında izliyor,gazete sayfalarında okuyoruz.Bu durumları gördükçe de üzülüyor,kahroluyoruz.Anne ve babalar,aileler lütfen dikkat ediniz.”Çocuğunuz “okula gidiyorum”deyip kaytarıyor mu? Okul dönüşü eve geç mi geliyor,gece yarılarına kadar orada,burada dolaşıyor mu? Bütün bunlar üzerinde dikkatlice durulması gerektiği hepimizin yararınadır.Bu konuda söylenmiş bir sözü bir kez daha tekrar ediyoruz:

“Lütfen kendi çocuğunuzun hafiyesi olunuz…”