Yaşanılırlığın en özellikli yani hiç kuşkusuz, ihtiyaçlarımızın karşılık bulması ve bu yönde çaba içinde olmaktır. Artan dünya nüfusuna oranla, ülkeler kendi gelecekleri için birtakım çalışmaları devreye koymaktadırlar.

Ülkemizde’de bu düşüncelere önayak olan ilgililer,malesef günün devamını sağlamak yerine,o günü kurtarmak telaşında olduğu gözlenmektedir. Bu düşüncelerle, artık herşey tarım ile odaklanılması mantığını öne çekmemiz gerekiyor.

Tarım, artık yaşamın olmazsa olmazı’dır. Bu belirtilerin ışığında, toprağa hasret şehir diye hitap ettiğimiz Trabzon’un, yakın gelecekteki gıda sıkıntısına işaret etmekte yarar var.

Halk arasında geçmişten gelen bir takvim var,her yılın ilk üç ayı bu işaretle hareketlenir,ve ismi de cemre olarak algılanır. Bu cemreler,her yıl 19-20 Şubat tarihlerinde havaya,26-27 Şubat tarihlerinde suya ve üçüncüsü ise,5-6 Mart tarihlerinde toprağa düşer.Bu ilk ikisi sırada, sonuncusu ise,ilk ikisinden sonra hazırlık yapacak, düşmeyi bekleyecekte nereye düşeceği belli değil,yani Cemre’nin düşeceği toprak ortada yok.

Malesef,espirisi bile ürkütücü olan bu durum ülkemiz için büyük bir kaos, Trabzon içinde çok büyük hezimettir. Tarım politikası olmayan hiçbir toplum geleceğine asla şekil veremez,verme ihtimalide yoktur. Neden ve niçinlerin şuursuzca kullanımına dahil edilen, Karadeniz’in özellikli şehri Trabzon, böyle olumsuzlukları asla haketmedi. Evet, geçmişin her ortamında Trabzon, bölgenin sebze ve meyve üretim merkezi idi, yakın zamana kadar böyle olan bu kadim şehirde, artık çok küçük alanlarda,ev balkonunda, saksıda yetiştirilmeye çalışılan sebzeler ile aynı ölçü dahilinde yetiştirilen meyveler bu ilin tarımda geldiği durumu açıkça ortaya koyuyor.

Trabzon’un geçmişinde iz bırakan, yirmiden fazla üretim sağlayan, Beşirli, Çukurçayır,Gölçayir, Söğütlü, Yalıncak artık beton kulelere teslim edilmiştir.

Yanlış tarım politikasıyla,iskana açtırılan bu tarım arazilerinde asla altyapısı inşaata uygun değildir, yüzlerce yıldır tarım yapılan bu özellikli yerlerin ilk sırasında, Çukurçayır ve Beşirli gelmektedir, diğerlerinde’de sakat zemin olduğu gerçeği ile,bu iki yerleşime açılan iskân yakın gelecekte, ciddi zemin kaymalarına sahne olacaktır. Bu kesin olmakla beraber, jeolojik yapısı da bu dört yerin uygun olmadığı ortadadır. Bu belirtilerin ışığında,bu dört yerleşim yerinin iskandan uzak tutulması,iskân olmuş bu bölgenin mutlaka yarı yarıya indirilerek,hem yaşam ortamının hemde gelecekteki büyük gıda kırizinin önüne geçilmesi gerekiyor.

Evet,son cemre 5-6 martta düşecek olduğunu gözönünde bulundurursak, aynı tarihlerde bu ilin kurtarılması için çaba içine girme miladi olarak algı yapalım ve geleceğimizi,kendi kendimize ipotek koymayalım.

Sağlık dileklerimle.