Doğu Karadeniz Bölgesi’nde Rize, Artvin, Trabzon ve Giresun’da yaklaşık 212 bin çay üreticisi mayıs ayında çay sezonunu açacak.

Hazırlıklar başladı, üreticiler çaylıklarda çalışmalarını sürdürüyor.

Ancak çayın olmazsa olmazı gübre fiyatları ne durumda?

Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da ne yazık ki fiyatlar cep yakıyor.

Rize Ziraat Odası Başkanı Bünyamin Arslan, geçen yıl 7 bin 500 TL’den satılan gübreye yüzde 100’e yakın zam yapıldığını belirterek 13 bin TL’den satıldığını dile getirdi.

Evet ekonominin durumu ortada ancak bu fiyatların da çay üreticilerinin yanı sıra birçok tarım işçisini de mağdur edeceği aşikar.

Peki ne yapılmalı?

Öncelikle üreticiler gübreye verilen desteğin artırılmasını talep ediyorlar.

Bunun için birçok üretici dönüm başına değil, alana düşen gübre maliyeti üzerinden destek verilmesini istiyor.

Gübre desteğinin yanı sıra destekleme fiyatının da artırılması elzem.

Geçen yıl yüzde 130 zamla 30 kuruşa çıkarılan destekleme fiyatının en az 1 TL olmasını hem ziraat odalarının hem de üreticinin beklentisi.

Şu ekonomik buhranda bu isteklerine hak vermemek mümkün mü?

İşin en önemli kısmı ise yaş çay taban fiyatı.

2022 yaş çay sezonu öncesinde Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan yaş çayda taban fiyatını yüzde 73’ün üzerinde bir artışla 6 TL 70 kuruşa çıkarmıştı.

Bu da üreticinin yüzünü güldürmüştü.

Şimdi de üreticiler, hükümetten müjdeli haber bekliyor.

Madem ki gübre fiyatları yüzde 100’e yakın bir zamla 13 bin TL’den satılıyor.

Yaş çay taban fiyatına da yüzde 100’e yakın bir zam yapılması çay müstahsilinin haklı beklentisi.

Yani Rize’de ziraat odalarının taban fiyat konusunda mutabık kaldıkları 15 TL, üreticileri ziyadesiyle mutlu edecektir.

Gübre desteği, destekleme ve taban fiyat istenilen düzeyde olmadığı takdirde üreticiler mağdur edeceği gibi aynı zamanda ümitsizliğe de sevk edecektir.

Çay ve fındık Doğu Karadeniz’in can damarı.

Bu konuda herkes hemfikir. Aksini söyleyen yok.

Ancak çayın ve fındığın geleceği tehlikeye düşmememesi için devletimiz tarafından gerekli destek verilmeli ki hem bölgemiz hem de ülkemiz bu durumdan kazançlı çıksın.

Şu unutulmamalı ki alın terinin karşılığını alamayan üreticiler farklı arayışlara giriyor, çektiği zahmete rağmen hak ettiğini alamayanlar ya bölgeden göç edecek ya da çay veya fındık tarımından vazgeçecek.

Bunu dillendiren onlarca üreticimiz var.

Bu yüzden milli gelirimiz için hayati önem taşıyan çay ve fındık üreticileri desteklenmeli.

Desteklenmeli ki üretim devam etsin, üretim devam ettikçe de ihracatımızda artarak devam etsin.

Aksi takdirde çay ve fındık tarımında tehlike çanlarının çalacağı yıllar çokta uzak değil!

Bizden söylemesi…